Salvador Luria

Dzisiaj chcę porozmawiać o Salvador Luria. Salvador Luria to temat, który od lat interesuje wiele osób. Było to przedmiotem debat, badań i analiz przy wielu okazjach, a jego znaczenie nie maleje. Salvador Luria to temat, który wpływa na ludzi w każdym wieku, płci i kulturze, a jego wpływ rozciąga się na wiele obszarów codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Salvador Luria, jego znaczenie i konsekwencje, jakie ma dla ogółu społeczeństwa. Mam nadzieję, że ten artykuł będzie miał charakter informacyjny i pomoże Ci lepiej zrozumieć ten temat.

Salvador Luria
Ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1912
Turyn

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1991
Lexington

Specjalność: mikrobiologia
Uczelnia

Indiana University,
University of Illinois w Urbana-Champaign,
Massachusetts Institute of Technology

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Salvador Edward Luria (ur. 13 sierpnia 1912 w Turynie, zm. 6 lutego 1991 w Lexington, Massachusetts) – mikrobiolog amerykański pochodzenia włoskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w roku 1969 za odkrycie budowy genetycznej i mechanizmu replikacji wirusów.

W latach 1943–1950 profesor Indiana University. W styczniu 1947 roku uzyskał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Następnie w latach 1950–1959 University of Illinois w Urbana-Champaign, a od 1959 roku Massachusetts Institute of Technology w Cambridge. Członek m.in. Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie.

Prowadził badania nad wirusami. Na podstawie obrazu uzyskanego w mikroskopie elektronowym opisał budowę bakteriofagów i odkrył ich zdolność do tworzenia replik mutacyjnych. W 1969 roku otrzymał Nagrodę Nobla, wspólnie z Alfredem Hersheyem i Maksem Delbrückiem. W 1991 otrzymał National Medal of Science.

Zmarł w wieku 79 lat.

Przypisy

  1. a b Medicine 1969. . (ang.).
  2. a b c Salvador E. Luria – Biography. . (ang.).

Bibliografia

  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.