Robert Bárány
W tym artykule będziemy eksplorować i analizować Robert Bárány z różnych perspektyw i podejść. Robert Bárány to temat, który na przestrzeni lat wzbudził zainteresowanie wielu osób, a w tym artykule zagłębimy się w jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na różne obszary życia codziennego, Robert Bárány wywołał debatę i refleksję w różnych sektorach. Mamy nadzieję, że w tym artykule zaoferujemy pełny i wzbogacający wgląd w Robert Bárány, zapewniając naszym czytelnikom głębsze i bardziej znaczące zrozumienie tego tematu.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1876 |
| Data i miejsce śmierci |
8 kwietnia 1936 |
| profesor | |
| Specjalność: otologia | |
| Alma Mater |
Uniwersytet w Uppsali, |
| Uczelnia | |
| |
| Nagrody | |
Robert Bárány (ur. 22 kwietnia 1876 w Wiedniu, zm. 8 kwietnia 1936 w Uppsali) – austriacki lekarz pochodzenia węgiersko-żydowskiego, otiatra, laureat Nagrody Nobla za 1914 rok.
Życiorys
Robert Bárány urodził się 22 kwietnia 1876 roku w Wiedniu jako najstarsze z sześciorga dzieci Ignáza Bárány’ego, żydowskiego urzędnika bankowego i zarządcy gospodarstwa rolnego oraz Marii Hock, córki znanego praskiego naukowca.
W młodości przebył gruźlicę kości wskutek czego kulał, jednak choroba wyzwoliła zainteresowanie medycyną. W 1900 roku obronił doktorat i podjął pracę w szpitalu miejskim we Frankfurcie nad Menem, zaś później pracował w klinice psychiatrycznej Emila Kraepelina, klinice chirurgicznej Carla Gussenbauera w Wiedniu i klinice laryngologicznej profesora Adama Politzera.
Zajmował się chorobami ucha, zwłaszcza rolą błędnika i móżdżku w utrzymywaniu równowagi ciała. Wprowadził wiele podstawowych metod badawczych do oceny zmysłu równowagi. Za prace nad fizjologią i patologią aparatu przedsionkowego otrzymał Nagrodę Nobla za 1914 rok, jednak z uwagi na toczącą się wówczas I wojnę światową zostało to ogłoszone dopiero rok później. Bárány jako lekarz-ochotnik zgłosił się na front wschodni, gdzie służył w Twierdzy Przemyśl. W 1915 roku po upadku twierdzy trafił do niewoli rosyjskiej, dlatego wiadomość o przyznaniu mu nagrody otrzymał przebywając jako jeniec wojenny w Turkiestanie. Po interwencji księcia Gustawa Adolfa, występującego w imieniu Międzynarodowego Czerwonego Krzyża Robert Bárány w 1916 roku został zwolniony z obozu jenieckiego i odebrał swoją Nagrodę Nobla z rąk króla Szwecji. W tym samym roku wrócił do Wiednia, jednak z powodu wielu ataków ze strony kolegów po fachu, zarzucających mu niekompletne odnoszenie się w swoich publikacjach do odkryć innych naukowców, na których teoriach, jak twierdzili, opierała się jego praca, postanowił wyjechać do Uppsali, aby objąć stanowisko dyrektora i profesora Instytutu Otologicznego tamtejszego uniwersytetu, gdzie pozostał do końca życia.
Pomimo ułomności fizycznej uprawiał czynnie tenis i wspinaczkę.
Życie prywatne
W 1909 roku Robert Bárány poślubił Idę Felicitas Berger. Dwaj synowie Bárány’ego i Berger, farmakolog Ernst Barany (1910–1991) i gastroenterolog Franz Barany (1910–1991) oraz córka, psychiatra Ingrid Barany Gifford (1918–2003) podobnie jak ojciec zostali znanymi lekarzami.
W ostatnich latach życia Bárány doznał wielokrotnego udaru mózgu, którego konsekwencją był częściowy paraliż. Zmarł 8 kwietnia 1936 roku w Uppsali.
Przypisy
- ↑ Robert Bárány, Encyclopædia Britannica (ang.).
- ↑ a b c d e Robert Bárány Biographical. nobelprize.org. . (ang.).
- ↑ a b c Robert Bárány (1876–1936): The Nobel Prize-winning prisoner of war. ncbi.nlm.nih.gov. . (ang.).
Bibliografia
- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
- The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1914 Robert Bárány
- ISNI: 0000000083629058, 0000000057546937
- VIAF: 20478889, 80307197
- LCCN: n85823473
- GND: 118904728
- LIBRIS: zw9cc1vh4g158zn
- BnF: 16534271h
- SUDOC: 148454518
- NKC: nlk20000078747
- BNE: XX5481686
- NTA: 070163782
- BIBSYS: 2098377
- CiNii: DA15475522
- Open Library: OL2529629A
- PLWABN: 9810545576005606
- NUKAT: n2013165054
- J9U: 987007502543305171
- WorldCat: lccn-n85823473