Frederick Banting
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Frederick Banting, temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy mówimy o życiu i osiągnięciach Frederick Banting, wpływie Frederick Banting na współczesne społeczeństwo, czy też przyszłych implikacjach Frederick Banting, ten temat z pewnością wywoła żarliwą debatę i wszelkiego rodzaju refleksje. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Frederick Banting, badając jego znaczenie, wyzwania i potencjalne możliwości. Bez względu na Twój punkt widzenia na temat Frederick Banting, jesteśmy pewni, że ten artykuł będzie dla Ciebie pouczający, zabawny i wnikliwy.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
21 lutego 1941 |
| Pełne imię i nazwisko |
Frederick Grant Banting |
| Specjalność: fizjologia, chirurgia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
University of Toronto |
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Nagrody | |
Sir Frederick Grant Banting (ur. 14 listopada 1891 w Alliston, Ontario, zm. 21 lutego 1941 w pobliżu miasta Musgrave Harbour, Dominium Nowej Fundlandii) – kanadyjski chirurg i fizjolog, odkrywca insuliny, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.
Życiorys
Studiował medycynę na University of Toronto. W czasie I wojny światowej służył w kanadyjskim korpusie medycznym i walczył we Francji. W 1918 został ranny w bitwie pod Cambrai, a w 1919 odznaczony Krzyżem Wojskowym za dzielność w czasie działań bojowych. Po wojnie dokończył studia i pracował jako lekarz; prowadził prywatną praktykę oraz współpracował ze szpitalem dziecięcym w Toronto. Był także wykładowcą na University of Toronto. Od 1921 prowadził w Toronto badania w instytucie naukowym kierowanym przez Johna Macleoda.
Zajmował się działaniem hormonu wytwarzanego w trzustce zwierzęcej. W 1922 wspólnie z asystentem Charlesem Bestem odkrył insulinę, co wkrótce okazało się przełomem w leczeniu cukrzycy.
W 1923 za odkrycie insuliny otrzymał Nagrodę Nobla. Razem z nim wyróżniono nagrodą jego zwierzchnika z instytutu, Johna Macleoda, natomiast pominięto Besta. W tej sytuacji Banting dobrowolnie podzielił się premią pieniężną z Nagrody Nobla ze swoim asystentem. W 1934 został Kawalerem Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (KBE) wraz z nadaniem mu przez króla Anglii Jerzego V tytułu szlacheckiego.
W czasie II wojny światowej służył jako oficer łącznikowy między brytyjską i północnoamerykańską służbą medyczną. W lutym 1941 zginął w katastrofie lotniczej na Nowej Fundlandii.
Przypisy
- ↑ a b c d e Frederick G. Banting – Biographical , The Nobel Prize (ang.).
- ↑ a b c d Banting, Sir Frederick Grant, A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 (ang.).
- ↑ a b c Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger, Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 225 (pol.).
- ↑ a b Tadeusz Nowak (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 36, ISBN 83-7227-109-7 (pol.).
- ↑ a b c d Frederick Banting Biography , Encyclopedia of World Biography (ang.).
