Temat Louis Nirenberg to temat, który ostatnio przyciągnął uwagę wielu osób. Dzięki długiej historii i ciągłemu znaczeniu w społeczeństwie Louis Nirenberg jest tematem, który wywołał debatę i refleksję w różnych sektorach. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na politykę i kulturę, Louis Nirenberg okazał się tematem wieloaspektowym, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Louis Nirenberg, analizując jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Louis Nirenberg na fotografii z 1975 | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1925 |
Data śmierci |
26 stycznia 2020 |
Specjalność: geometria różniczkowa | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1949 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1945–1999 |
Okres zatrudn. |
od 1999 (profesor emerytowany) |
profesor emeritus | |
Instytut |
Courant Institute, Uniwersytet Nowojorski |
Odznaczenia | |
Louis Nirenberg (ur. 28 lutego 1925 w Hamilton, zm. 26 stycznia 2020) – amerykański matematyk z nowojorskiego Courant Institute, laureat licznych nagród, w tym Nagrody Abela (2015). Jest uznawany za jednego z najwybitniejszych analityków i geometrów XX wieku. Był specjalistą w dziedzinie powiązań analizy i geometrii różniczkowej. Wyniki jego prac znajdowały zastosowanie w tworzeniu teorii przepływu płynów i innych teorii zjawisk fizycznych.
Louis Nirenberg studiował matematykę na Uniwersytecie McGilla (w Montrealu). Rozprawę doktorską napisaną pod kierunkiem Jamesa Stokera obronił na Uniwersytecie Nowojorskim w 1949 roku. Do 1999 pracował w należącym do tej uczelni Courant Institute of Mathematical Sciences na stanowisku profesora, a po przejściu na emeryturę jest związany z tym instytutem jako profesor emerytowany. Jego prace wnosiły zasadniczy wkład w rozumienie liniowych i nielinowych równań różniczkowych cząstkowych oraz powiązanych z nimi dziedzin analizy i geometrii.
Podczas swojej kariery zawodowej został wyróżniony wieloma nagrodami:
Louis Nirenberg był (wraz z rosyjskim matematykiem Władimirem Arnoldem) pierwszym laureatem Nagrody Crafoorda, która została ustanowiona przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk w 1982 roku, dla uhonorowania naukowców z tych działów nauki, które nie są objęte przez dziedziny honorowane Nagrodą Nobla.