Louis Ignarro
W dzisiejszym świecie Louis Ignarro to temat, który zyskał ogromne znaczenie i wzbudził zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Louis Ignarro jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Na przestrzeni dziejów Louis Ignarro odgrywał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego znaczenie pozostaje oczywiste we współczesnym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Louis Ignarro i zbadamy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
.jpg)
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
31 maja 1941 |
| Specjalność: farmakologia | |
| Nagrody | |
Louis Joseph Ignarro (ur. 31 maja 1941 w Nowym Jorku) – amerykański farmakolog, laureat Nagrody Nobla z medycyny z 1998 roku.
Życiorys
W latach 1966–1968 pracował w Narodowym Instytucie Zdrowia w Bethesda. Od 1972 roku wykładał w Tulane University’s School of Medicine w Nowym Orleanie, następnie był profesorem na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (1986).
Kontynuował prace Roberta Furchgotta nad rozszerzaniem naczyń krwionośnych, wykazał, że czynnikiem odpowiedzialnym za ten proces jest tlenek azotu. Było to pierwsze odkrycie wskazujące gaz jako czynnik sygnałowy w organizmie. Dalsze prace nad tlenkiem azotu wskazywały przyczyny i metody leczenia chorób serca, wstrząsów psychicznych i nowotworów. Praktycznym wykorzystaniem prac Furchgotta, Ignarro oraz trzeciego badacza, Ferida Murada, było wynalezienie leku na impotencję – sildenafilu (znanego pod handlową nazwą viagra). Obecnie Louis Joseph Ignarro jest członkiem Rady Naukowo-Medycznej w przedsiębiorstwie Herbalife.
W 1998 roku trzej uczeni, Ignarro, Furchgott i Murad, otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny.
Współautor (razem z Muradem) pracy Nitric Oxide: Biochemistry, Molecular Biology, and Therapeutic Implications (1995).
W 2000 Uniwersytet Karola w Pradze przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
W czerwcu 2020 r. Ignarro opublikował artykuł wyjaśniający, że wdychanie powietrza przez nos powoduje lepsze natlenienie krwi, a dzięki wytwarzanemu w nosie tlenkowi azotu (NO), pomaga zwalczać zakażenie koronawirusem, blokując jego replikację w płucach. Zalecał więc, by podczas pandemii, w sytuacji zagrożenia zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, wdychać powietrze nosem, a wydychać ustami.
Przypisy
- ↑ a b The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1998. .
- ↑ Univerzita Karlova – Čestné doktoráty. . (cz.).
- ↑ Louis J. Ignarro, The right way to breathe during the coronavirus pandemic , The Conversation (ang.).
Bibliografia
- Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Beata Tarnowska (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
