Joseph L. Goldstein
W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Joseph L. Goldstein, badając jego różne aspekty i odkrywając znaczenie, jakie ma on w naszym obecnym społeczeństwie. Joseph L. Goldstein jest obiektem zainteresowania i badań od dawna, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary codziennego życia. Idąc tym tropem, szczegółowo przeanalizujemy jego wpływ na kulturę, technologię, politykę i wiele innych istotnych aspektów. Ponadto zbadamy jego ewolucję na przestrzeni czasu oraz to, w jaki sposób wyznaczała trendy i znaczące zmiany w różnych dziedzinach. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez Joseph L. Goldstein i odkryj wszystko, co ten motyw ma nam do zaoferowania.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1940 |
| Specjalność: genetyka | |
| Alma Mater |
Washington and Lee University, |
| Nagrody | |
Joseph Leonard Goldstein (ur. 18 kwietnia 1940 w Sumter) – amerykański genetyk, laureat Nagrody Nobla.
Życiorys
Dzieciństwo spędził w miasteczku Kingstree w Karolinie Południowej, jego rodzice prowadzili tam sklep z ubraniami. Studia na Washington and Lee University w Lexington ukończył stopniem licencjackim w dziedzinie chemii (Bachelor of Science) w 1962 roku. Dalszą edukację kontynuował na University of Texas Southwestern Medical Center w Dallas, gdzie uzyskał tytuł lekarza medycyny (Doctor of Medicine).
W latach 1966–1968 pracował w należącym do Uniwersytetu Harvarda Massachusetts General Hospital w Bostonie. Tam pierwszy raz współpracował oraz zaprzyjaźnił się z Michaelem Brownem.
Kolejne dwa lata spędził w National Institutes of Health, gdzie pracował w laboratorium kierowanym przez noblistę Marshalla Nirenberga. Zajmował się głównie syntezą białek. Współpracował też z zajmującym się metabolizmem lipidów Donaldem Fredricksonem.
W latach 1970–1972 pracował na University of Washington w Seattle. Współpracował tam z Arno Motulskym, jednym z pierwszych naukowców, którzy stosowali badania genetyczne w medycynie. Goldstein badał tam m.in. częstotliwość występowanie wybranych genów u osób, które przeżyły atak serca.
W 1972 powrócił do Dallas do University of Texas Southwestern Medical School, gdzie ponownie podjął współpracę z Brownem. Badając metabolizm cholesterolu stwierdzili, że ludzkie komórki zawierają receptory lipoprotein o niskiej gęstości (LDL – low-density lipoprotein), które zapewniają pobieranie cholesterolu z osocza krwi. Brak receptorów LDL prowadzi do hipercholesterolemii i arteriosklerozy.
W 1985 wraz z Michaelem Brownem otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za ich odkrycie dotyczące regulacji metabolizmu cholesterolu.
Linki zewnętrzne
