Karl Landsteiner

W dzisiejszym świecie Karl Landsteiner zajmuje centralne miejsce w naszym życiu. Niezależnie od tego, czy poprzez swój wpływ na społeczeństwo, modę, naukę czy kulturę, Karl Landsteiner wzbudza ciągłe zainteresowanie i generuje różnorodne opinie i debaty. Od jego początków po wpływ na teraźniejszość, obecność Karl Landsteiner jest niezaprzeczalna i nieunikniona. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Karl Landsteiner i jego rolę w różnych aspektach życia codziennego, a także jego ewolucję w czasie.

Karl Landsteiner
ilustracja
Państwo działania

Austria

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1868
Baden

Data i miejsce śmierci

26 czerwca 1943
Nowy Jork

profesor
Specjalność: patologia, immunologia
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Uczelnia

Uniwersytet Wiedeński,
Instytut Rockefellera

podpis
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Białej Róży Finlandii
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Karl Landsteiner (ur. 14 czerwca 1868 w Baden, zm. 26 czerwca 1943 w Nowym Jorku) – austriacki lekarz patolog i immunolog, laureat Nagrody Nobla w 1930 roku.

Życiorys

W 1891 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po studiach chemicznych w Niemczech u Emila Fischera oraz w Szwajcarii u niemieckiego chemika Arthura Hantzscha, Landsteiner powrócił do Wiednia, gdzie w 1896 został asystentem Maxa von Grubera w Instytucie Higieny. W latach 1898–1908 pełnił funkcję asystenta w uniwersyteckim Zakładzie Anatomii Patologicznej w Wiedniu. W 1911 otrzymał nominację na profesora anatomii patologicznej na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1922 przeniósł się do USA i przyjął stanowisko w Instytucie Rockefellera w Nowym Jorku, pozostając tam do śmierci.

W 1901 roku odkrył, że w krwinkach czerwonych występują dwa antygeny, które warunkują zjawisko aglutynacji (zlepiania się krwinek) w zetknięciu z przeciwciałami obecnymi w osoczu krwi grup o odmiennej strukturze antygenowej. Na podstawie tych obserwacji wyróżnił trzy grupy krwi (A, B oraz 0, którą on sam początkowo oznaczał jako C), za co otrzymał w 1930 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. W 1940 roku z Alexandrem Wienerem odkrył czynnik Rh.

W 1932 roku został członkiem Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie. W 1946 roku został pośmiertnie uhonorowany przyznaniem Nagrody Laskera w dziedzinie badań klinicznych.

Zobacz też

  • Ludwik Hirszfeld – polski immunolog również prowadzący w podobnym czasie pionierskie badania nad grupami krwi i aglutynacją

Przypisy

  1. a b c d e f g Karl Landsteiner – Biographical , The Nobel Prize (ang.).
  2. a b c d e Landsteiner, Karl, A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 (ang.).
  3. a b c d Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger, Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 227 (pol.).
  4. Michael Heidelberger: Karl Landsteiner 1868–1943 (Biographical Memoir). National Academy of Sciences, Washington D.C, 1969. . (ang.).
  5. Albert Lasker Award for Clinical Research , Lasker Foundation (ang.).