George Hitchings
W tym artykule zbadamy ekscytujący świat George Hitchings, od jego początków po dzisiejsze znaczenie. George Hitchings był tematem zainteresowania wielu ludzi na przestrzeni dziejów, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary codziennego życia. Od samego początku George Hitchings wywołał debaty i refleksje, generując różnorodne opinie i punkty widzenia. Na tych stronach zagłębimy się w najważniejsze aspekty George Hitchings, analizując jego wpływ, implikacje i możliwy przyszły rozwój. Przygotuj się na fascynującą podróż po świecie George Hitchings!
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1905 |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: biochemia | |
| Alma Mater | |
| Nagrody | |
George Herbert Hitchings (ur. 18 kwietnia 1905 w Hoquiam, Waszyngton, zm. 27 lutego 1998 w Chapel Hill, Karolina Północna) – amerykański biochemik i farmakolog, laureat Nagrody Nobla. Był profesorem Uniwersytetu w Durham i Chapel Hill. Członek Royal Society w Londynie i National Academy of Sciences w Waszyngtonie.
Wspólne badania George'a Hitchingsa i Gertrudy Elion doprowadziły do odkrycia w 1951 roku pierwszego skutecznego lekarstwa stosowanego w terapii chorób nowotworowych. Współpracowali oni przez około 30 lat. Skupili się nad badaniami dotyczącymi poznaniu kwasów nukleinowych a w szczególności struktury DNA. Para odkryła również lekarstwa stosowane m.in. w terapii:
- malarii (pirymetamina)
- białaczki i chorób immunologicznych (tioguanina, merkaptopuryna)
- infekcji dróg moczowych i oddechowych (trymetoprym)
- dny moczowej (allopurynol).
W 1988 roku otrzymał wraz z Jamesem W. Blackiem (Wielka Brytania) i Gertrude B. Elion (USA) Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za sformułowanie znaczących zasad leczenia farmakologicznego (w szczególności nad wytycznymi dotyczącymi chemioterapii) i stworzenie w oparciu o nie nowej generacji leków przeciwnowotworowych.
Przypisy
