Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna

W tym artykule zajmiemy się tematem Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna w sposób wyczerpujący i szczegółowy. Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób, a jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo jest niezaprzeczalny. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane ze Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejsze implikacje. Ponadto zbadamy różne opinie i perspektywy na temat Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, aby zaoferować naszym czytelnikom szeroką i kompletną wizję tego bardzo istotnego tematu. Bez wątpienia Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna to temat zasługujący na dokładne zbadanie i mamy nadzieję, że ten artykuł będzie pouczającym i pouczającym przewodnikiem dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się więcej na temat Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna.

Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna
Numer IPA 109
k
Jednostka znakowa

k

Unikod

U+006b

UTF-8 (hex)

6b

Inne systemy
X-SAMPA k
Kirshenbaum k
IPA Braille
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem .

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej):
  • przewężenie w gardle, mówimy spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce:
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce

Spółgłoska może być wymówiona:

  • z rozwarciem bez plozji, mówimy wtedy o spółgłosce bez plozji: .
  • z silnym przydechem (aspiracją), mówimy wtedy o spółgłosce przydechowej (aspirowanej):
  • z gwałtownym uniesieniem zamkniętej krtani, a nie poprzez wydech, mówimy wtedy o spółgłosce ejektywnej,: .

Przykłady