Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna

Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna

Numer IPA	170
w
Jednostka znakowa	w
Unikod	U+0077
UTF-8 (hex)	77
Inne systemy
X-SAMPA	w
Kirshenbaum	w
IPA Braille↗	⠺
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego, reprezentowany w transkrypcji fonetycznej IPA i X-SAMPA symbolem (w slawistycznym alfabecie fonetycznym symbolem ). Głoska ta jest niesylabicznym odpowiednikiem samogłoski .

Artykulacja

• powietrze jest wydychane z płuc – jest to spółgłoska płucna egresywna
• podniebienie miękkie i języczek blokują wejście do nosa – jest to spółgłoska ustna.
• tylna część języka zbliża się do podniebienia miękkiego, a wargi są zaokrąglone – jest to labializowana spółgłoska miękkopodniebienna
• odległość między biernymi i czynnymi artykulatorami nie jest na tyle mała, by wywołać turbulentny przepływ powietrza – jest to spółgłoska półotwarta.
• powietrze przepływa nad środkową częścią języka – jest to spółgłoska środkowa
• więzadła głosowe drżą – jest to spółgłoska dźwięczna.

Przykłady

• w języku polskim: łapa (w wymowie większości Polaków).

Historyczną wymowę można współcześnie usłyszeć jedynie u mieszkańców wschodniej Polski i Wileńszczyzny, a także aktorów starszego pokolenia.

• w języku angielskim: weather , „pogoda”
• w języku arabskim: ﻭﺭﺩ , „róże”
• w języku francuskim: oui , „tak”
• w języku białoruskim: заўтра , „jutro"

Zobacz też

• wałczenie