J. Hans D. Jensen

Obecnie J. Hans D. Jensen jest tematem na ustach wszystkich. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na gospodarkę czy wpływ na kulturę, J. Hans D. Jensen przyciągnął uwagę dużej liczby ludzi na całym świecie. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji J. Hans D. Jensen odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy, o co chodzi w J. Hans D. Jensen, jakie są jego różne konsekwencje i znaczenie w dzisiejszym świecie. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę rzucimy światło na ten bardzo istotny temat i zapewnimy naszym czytelnikom pełniejszy obraz J. Hans D. Jensen.

J. Hans D. Jensen
Ilustracja
Państwo działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1907
Hamburg

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1973
Heidelberg

Specjalność: fizyka
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Tablica pamiątkowa w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu w Heidelbergu

Johannes Hans Daniel Jensen (ur. 25 czerwca 1907 w Hamburgu, zm. 11 lutego 1973 w Heidelbergu) – niemiecki fizyk, noblista.

Życiorys

Urodził się w prostej rodzinie jako trzecie dziecko ogrodnika Karla Friedricha Jensena i Heleny Augusty Adolphiny (z domu Ohm). Od roku 1926 studiował fizykę, matematykę, chemię fizyczną i filozofię na Uniwersytecie w Hamburgu i Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu. Po doktoracie z fizyki został asystentem na hamburskim uniwersytecie; tam też się habilitował w roku 1936. W 1941 został profesorem na Uniwersytecie w Hanowerze, a w 1949 na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, gdzie pozostał do emerytury w 1969. Wykładał gościnnie na wielu amerykańskich uczelniach, między innymi na Uniwersytecie Princeton i Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Wraz z Otto Haxelem był od 1955 roku wydawcą czasopisma Zeitschrift für Physik.

Pierwsze badania Hansa Jensena dotyczyły fizyki statystycznej i modelu Thomasa-Fermiego powłoki atomu. W końcu lat 30. XX wieku rozpoczął prace nad fizyką jądra atomowego. W 1939 na podstawie eksperymentów przedstawił zarys „modelu sfer”, jednak bez opracowania niezbędnego aparatu matematycznego. Dopiero w 1948 udało mu się, przy założeniu związku między spinem a orbitalem, wyjaśnić wartości liczb magicznych, których znaczenie dla stabilności jądra atomowego było już od dłuższego czasu znane. Wykazał tym samym przewagę swej teorii nad modelem kroplowym (Bohra).

Podobne rezultaty uzyskała w tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych Maria Göppert-Mayer. Współpraca pomiędzy obojgiem uczonych doprowadziła do całkowitego zrozumienia właściwości lekkich jąder atomowych, a efekty ich prac opisano w opublikowanej wspólnie w roku 1955 książce Elementary Theory of Nuclear Shell Structure.

W roku 1963 Jensen i Göppert-Mayer otrzymali, razem z Eugenem Wignerem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.

Przypisy

  1. Jensen Hans Daniel, Encyklopedia PWN .
  2. a b c d J. Hans D. Jensen - Facts. The Nobel Prize in Physics 1963 > Eugene Wigner, Maria Goeppert Mayer, J. Hans D. Jensen . Nobel Media AB. . (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 12, 1963, Glimpses at the History of the Nuclear Structure Theory

Linki zewnętrzne