W tym artykule poruszony zostanie temat Strażnica KOP „Rubryń”, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania Strażnica KOP „Rubryń” wywołał debaty, kontrowersje i był przedmiotem studiów i badań w różnych obszarach. Z biegiem czasu Strażnica KOP „Rubryń” ewoluował i dostosował się do potrzeb otoczenia, stając się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. W tym sensie istotne jest zbadanie wielu aspektów i perspektyw, jakie oferuje Strażnica KOP „Rubryń”, a także jego implikacji na poziomie społecznym, kulturowym, gospodarczym i politycznym.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1926 |
Rozformowanie |
1939 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
Strażnica KOP „Rubryń” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Do czasu zakończenia wojny polsko-bolszewickiej, czyli do jesieni 1920, wschodnią granicę państwa polskiego wyznaczała linia frontu. Dopiero zarządzeniem z 6 listopada 1920 utworzono Kordon Graniczny Ministerstwa Spraw Wojskowych. W połowie stycznia 1921 zmodyfikowano formę ochrony granicy i rozpoczęto organizowanie Kordonu Granicznego Naczelnego Dowództwa WP. Obsadzony on miał być przez żandarmerię polową i oddziały wojskowe. Latem 1921 ochronę granicy wschodniej postanowiło powierzyć Batalionom Celnym. W Łachwie rozmieszczono dowództwo i pododdziały sztabowe 1 batalionu celnego, a jej 2 kompania stacjonowała w Kormie, która to wystawiała placówkę „Rubryń”. W drugiej połowie 1922 przeprowadzono kolejną reorganizację organów strzegących granicy wschodniej. 1 września 1922 bataliony celne przemianowano na bataliony Straży Granicznej. Już w następnym roku zlikwidowano Straż Graniczną, a z dniem 1 lipca 1923 pełnienie służby granicznej na wschodnich rubieżach powierzono Policji Państwowej. W sierpniu 1924 podjęto uchwałę o powołaniu Korpusu Ochrony Pogranicza – formacji zorganizowanej na wzór wojskowy, a będącej etacie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
W 1925 w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 17 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 14 strażnic. W latach 1928 – 1939 w strukturze organizacyjnej 2 kompanii granicznej KOP „Chutory Merlińskie” funkcjonowała strażnica KOP „Rubryń”. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 14,5 km.
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi.
Strażnica KOP „Rubryń” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 890 metrów od słupa granicznego nr 1195 do 1201, a w 1938 pododcinek szerokości 8 kilometrów 70 metrów od słupa granicznego nr 1192 do 1200.
Sąsiednie strażnice: