In dit artikel zullen we het onderwerp Werner Forssmann behandelen, dat op verschillende gebieden onderwerp van belangstelling en discussie is geweest. Werner Forssmann heeft de aandacht getrokken van experts en het grote publiek vanwege de relevantie en impact ervan in de hedendaagse samenleving. Door de geschiedenis heen heeft Werner Forssmann een fundamentele rol gespeeld in verschillende aspecten, zowel op sociaal, cultureel, technologisch, politiek als economisch gebied. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies en perspectieven met betrekking tot Werner Forssmann verkennen, met als doel een alomvattende en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden.
Werner Forssmann | ||||
---|---|---|---|---|
29 augustus 1904 – 1 juni 1979 | ||||
Werner Forssmann
| ||||
Geboorteland | Duitsland | |||
Geboorteplaats | Berlijn | |||
Overlijdensplaats | Schopfheim | |||
Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
Jaar | 1956 | |||
Reden | Voor het aantonen hoe een katheter kan worden ingebracht in het hart, en het bestuderen van meerdere hartaandoeningen | |||
Samen met | André Cournand Dickinson Richards | |||
Voorganger(s) | Hugo Theorell | |||
Opvolger(s) | Daniel Bovet | |||
|
Werner Theodor Otto Forssmann (alternatieve spelling Forßmann) (Berlijn, 29 augustus 1904 – Schopfheim, 1 juni 1979) was een Duitse arts en Nobelprijswinnaar.
Forssmann, geboren in Berlijn, was de zoon en enig kind van Julios en Emmy Hindenberg Forssmann. Na het Askanische Gymnasium in Berlijn besloot Werner, aangespoord door zijn oom die huisarts was net buiten Berlijn, om medicijnen te studeren aan de Friedrich-Wilhelms-Universiteit, alwaar hij in 1929 afstudeerde. Zijn thesis over de effecten van geconcentreerde lever op de behandeling van pernicieuze anemie, een kwaadaardige bloedarmoede, markeerde de wijze voor zijn latere experimenten omdat hij zichzelf als proefpersoon gebruikte. Na zijn afstuderen werkte hij bij een private vrouwenkliniek in Spandau voordat hij via familieconnecties een positie verwierf bij het Auguste-Victoria-Klinik, het huidige Werner-Forßmann-ziekenhuis, in Eberswalde.
Aan hem wordt de eerste aanbrenging van een katheter in een menselijk hart toegeschreven. Deze operatie werd door Forssmann in 1929 uitgevoerd, terwijl hij werkte in Eberswalde. Hij gebruikte zichzelf als proefpersoon voor de operatie. Hij plaatste een katheter in een ader van zijn eigen arm, en schoof deze vandaar in de rechter atrium van zijn eigen hart. Hij ging vervolgens meteen naar de radiologie-afdeling voor een röntgenfoto als bewijs. Hoewel hij om deze reden werd ontslagen bij een ander ziekenhuis, leverde het succes hem wel de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde op in 1956. Hij deelde de prijs met André Cournand en Dickinson Richards.
Forssmann was gehuwd met de arts Elsbet Engel. Uit het huwelijk werden vijf zonen (Klaus, Knut, Jörg, Wolf-George en Bernd) en een dochter (Renate) geboren.
Bronnen, noten en/of referenties
|