Stanley Cohen (biochemicus)

In dit artikel zullen we het onderwerp Stanley Cohen (biochemicus) vanuit verschillende invalshoeken onderzoeken. We analyseren de impact ervan op de huidige samenleving, evenals de historische relevantie ervan. We zullen ook de verschillende perspectieven onderzoeken die rond Stanley Cohen (biochemicus) bestaan, van meningen van deskundigen tot persoonlijke ervaringen. Door middel van deze analyse zullen we proberen een alomvattend beeld te geven van Stanley Cohen (biochemicus) en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Daarnaast zullen we mogelijke oplossingen of benaderingen onderzoeken om de uitdagingen met betrekking tot Stanley Cohen (biochemicus) aan te pakken. We hopen dat dit artikel interessant zal zijn voor diegenen die hun kennis over Stanley Cohen (biochemicus) en de implicaties ervan in de hedendaagse samenleving willen verdiepen.

Nobelprijswinnaar  Stanley Cohen
17 november 19225 februari 2020
Stanley Cohen
Geboorteland Verenigde Staten
Geboorteplaats Brooklyn
Overlijdensplaats Nashville (Tennessee)
Nobelprijs Fysiologie of Geneeskunde
Jaar 1986
Reden Voor het ontdekken van groeifactoren
Samen met Rita Levi-Montalcini
Voorganger(s) Michael Stuart Brown
Joseph Goldstein
Opvolger(s) Susumu Tonegawa
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Stanley Cohen (Brooklyn (New York), 17 november 1922 Nashville (Tennessee), 5 februari 2020) was een Amerikaanse biochemicus die in 1986, samen met zijn collega Rita Levi-Montalcini, de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde won voor hun ontdekkingen op het gebied van groeifactoren. Cohen was verbonden aan de Vanderbilt University School of Medicine in Nashville, Tennessee.

Biografie

De in New York geboren Stanley Cohen is de zoon van kleermaker Louis Cohen en Fannie Feitel Cohen, beide joodse immigranten uit Rusland. Hij studeerde scheikunde en zoölogie aan het Brooklyn College, waar hij in 1943 zijn bachelorgraad behaalde. Nadat hij enige tijd als microbioloog bij een melkverwerkingsbedrijf had gewerkt om geld te verdienen, haalde hij in 1945 zijn masterdiploma zoölogie aan het Oberlin College. In 1948 promoveerde hij aan de faculteit voor biochemie van de Universiteit van Michigan op een proefschrift over het stofwisselingsmechanisme van de regenworm.

In de jaren vijftig werkte hij samen met Arthur Kornberg en later met Levi-Montalcini aan de Washington-universiteit in Saint Louis, waar hij samen met Levi-Montalcini de Nerve growth factor (NGF) en de Epidermal growth factor (EPF) ontdekten. Voor deze ontdekking ontving hij samen met Levi-Montalcini de Nobelprijs. Hun bevindingen zijn fundamenteel gebleken voor het begrijpen van de ontwikkeling van kanker en het ontwerpen van geneesmiddelen tegen kanker. Vanaf 1959 tot 1999 zette hij aan de Vanderbilt University als universitair docent op de faculteit biochemie zijn onderzoek naar deze groeifactoren voort.

Belangrijke wetenschappelijk onderscheidingen

Externe links