Obecnie Zofia Krygowska stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w różnych obszarach. Od polityki po naukę, kulturę i technologię, Zofia Krygowska przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego konsekwencje są głębokie, a jego wpływ jest odczuwalny w każdym aspekcie codziennego życia. W tym artykule przyjrzymy się bliżej różnym aspektom Zofia Krygowska i temu, jak wpłynął on na nasze społeczeństwo. Od jego początków po współczesną ewolucję zagłębimy się w obszar wiedzy lub aspekt rzeczywistości, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Dołącz do nas w tej wycieczce po Zofia Krygowska i odkryj wszystko, co kryje się za tym fenomenem.
Data i miejsce urodzenia |
19 września 1904 |
---|---|
Data śmierci |
16 maja 1988 |
profesor nauk matematycznych | |
Specjalność: dydaktyka matematyki | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1950 |
Profesura |
1963 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Wyższa Szkoła Pedagogiczna (obecnie: Uniwersytet Pedagogiczny) w Krakowie |
Okres zatrudn. |
1949-1974 |
Odznaczenia | |
Zofia Krygowska, wł. Anna Zofia Krygowska de domo Czarkowska (ur. 19 września 1904 we Lwowie, zm. 16 maja 1988 w Krakowie) – polska dydaktyk matematyki, profesor nauk matematycznych w zakresie dydaktyki matematyki, przez większość kariery zawodowej związana z Wyższą Szkołą Pedagogiczną (po przekształceniach: Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie).
Jej przełomowy referat wygłoszony w 1965 roku w Instytucie Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (później przetłumaczony na inne języki i rozpowszechniony) uznaje się za początek krakowskiej szkoły dydaktyki matematyki, a ją samą jako jedną z twórczyń nowoczesnej dydaktyki matematyki rozumianej jako dyscyplina naukowa. Hans Freudenthal na temat Krygowskiej napisał:
Wśród wielu osób prowadzących badania w zakresie dydaktyki matematyki tylko nieliczne reprezentują odpowiedni poziom pod względem matematycznym i pedagogicznym. Pani Krygowska jest jedną z nich, a przy tym, być może, najważniejszą i najbardziej aktywną, zaś w każdym razie jako jedyna wśród nich naprawdę stworzyła szkołę o wybitnych osiągnięciach. Krakowska szkoła badań dydaktycznych jest w dydaktyce matematyki pojęciem uznanym na skalę międzynarodową.
Była córką Bolesława Czarkowskiego i Marii Tekli Srokowskiej. W latach 1923–1927 studiowała matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także przez pewien okres na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracowała w krakowskich szkołach jako nauczycielka matematyki, a w czasie okupacji niemieckiej brała udział w tajnym nauczaniu jako łączniczka Delegatury Komisji Oświecenia Publicznego.
27 lipca 1937 r. poślubiła Władysława Krygowskiego, prawnika i wybitnego działacza turystycznego.
Po wyzwoleniu została pracownikiem, a w latach 1948–1951 kierownikiem Ośrodka Metodycznego Matematyki w Krakowie. W roku 1950 uzyskała stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim (promotorem był Tadeusz Ważewski) i podjęła pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W roku 1958 powstała tu pierwsza w Polsce Katedra Metodyki Nauczania Matematyki (później Katedra Dydaktyki Matematyki), którą kierowała do przejścia na emeryturę. Od 1963 roku zatrudniona jako profesor nadzwyczajny, od 1974 roku – jako profesor zwyczajny.
W latach 1963–1972 była członkiem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.
Była jednym z twórców nowej koncepcji nauczania matematyki w szkole średniej, autorem nowatorskich podręczników szkolnych, uczestnikiem międzynarodowych działań zdążających do tego, aby dydaktyka matematyki stała się naukową dyscypliną związaną z matematyką, a nie częścią nauk pedagogicznych. Szczególnie aktywnie pracowała w Międzynarodowej Komisji do Badania i Ulepszania Nauczania Matematyki (CIEAEM), której była prezesem, a potem prezesem honorowym.
Otrzymała wiele odznaczeń i wyróżnień, m.in. Krzyż Oficerski OOP (1967), Sztandar Pracy I klasy (1984), Medal KEN, uhonorowana doktoratem honorowym WSP w Krakowie (1977). Walne Zgromadzenie Polskiego Towarzystwa Matematycznego nadało Annie Zofii Krygowskiej godność członka honorowego 4 czerwca 1977.
Była miłośnikiem literatury pięknej, muzyki poważnej i Tatr; w młodości uprawiała taternictwo.
Pochowana 21 maja 1988 r. w Krakowie na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXIII-1-19).
W dorobku publikacyjnym Z. Krygowskiej znajdują się m.in.: