W tym artykule zbadamy Reinhold Messner z różnych perspektyw i przeanalizujemy jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Reinhold Messner to temat, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie i debatę, a jego znaczenie stale rośnie. Zagłębimy się w znaczenie Reinhold Messner, jego historię, ewolucję w czasie oraz różne opinie i teorie, które istnieją na jego temat. Dodatkowo sprawdzimy, jak Reinhold Messner wpłynął na kulturę, ekonomię, politykę i inne aspekty życia codziennego. Ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i obiektywnego spojrzenia na Reinhold Messner, aby czytelnicy mogli lepiej zrozumieć jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.
Reinhold Messner (2012) | |
Data i miejsce urodzenia |
17 września 1944 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
wspinacz, pisarz, polityk |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego (1999–2004) |
Partia | |
Rodzice |
Josef, Maria |
Małżeństwo |
Uschi Demeter (1972–1977), Sabine Stehle (od 2009) |
Strona internetowa |
Reinhold Andreas Messner (ur. 17 września 1944 w Bressanone) – włoski alpinista, himalaista i podróżnik. Autor książek o tematyce górskiej. Eurodeputowany V kadencji. Jako pierwszy człowiek zdobył Koronę Himalajów i Karakorum – wszystkie czternaście ośmiotysięczników świata. Dokonał tego w 1986, a zdobycie kompletu szczytów zajęło mu łącznie 16 lat.
Urodził się w niemieckojęzycznej rodzinie z Tyrolu Południowego. Dzieciństwo spędził w miejscowości Villnöß. Już w wieku pięciu lat wraz z ojcem zdobył pierwszy trzytysięcznik – Sass Rigais. Uzyskał wykształcenie w zawodzie geometry. Studiował później na Uniwersytecie Padewskim.
Preferował w swych wspinaczkach himalajskich styl alpejski – starał się nie korzystać z tragarzy, zakładał minimalną liczbę obozów pośrednich i poręczówek. Nie używał też butli tlenowych – w 1978 zdobył wraz z Peterem Habelerem w taki sposób Mount Everest (było to pierwsze wejście na ten szczyt bez użycia butli z tlenem), a następnie – samotnie – Nanga Parbat. W 1986 jako jeden z pierwszych ludzi na świecie stał się zdobywcą Korony Ziemi (w zaproponowanej przez siebie wersji ze szczytem Jaya zamiast Góry Kościuszki).
Podjął także nieudaną próbę zdobycia Cerro Torre w Patagonii o niemal pionowej ścianie. W 1990 wraz z Arvedem Fuchsem zdobył pieszo biegun południowy – przejście zajęło im 92 dni. Zamierzał także w 1995 przejść wraz ze swym bratem Hubertem z Syberii do Kanady przez Arktykę – wyprawa musiała zostać przerwana po 24 godzinach z powodu załamania pogody. Lód wokół namiotu popękał, a Hubert Messner wpadł do lodowatej wody, na skutek czego podjęto decyzję o rezygnacji i ewakuacji rosyjskim śmigłowcem.
Za swe osiągnięcia w alpinizmie na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 został nagrodzony wraz z Jerzym Kukuczką srebrnym Orderem Olimpijskim, jednak odmówił przyjęcia wyróżnienia. Za swoje osiągnięcia we wspinaniu Reinhold Messner był wpisywany do Księgi rekordów Guinnessa.
Po wycofaniu się z czynnego alpinizmu zajął się działalnością społeczną oraz polityczną. W latach 1999–2004 był posłem do Parlamentu Europejskiego V kadencji z ramienia Federacji Zielonych. Należał do grupy Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego. Pracował m.in. w Komisji Spraw Zagranicznych, Praw Człowieka, Wspólnego Bezpieczeństwa i Polityki Obronnej. Koordynował projekt powołania muzeum górskiego w Południowym Tyrolu; Messner Mountain Museum rozpoczęło działalność w 2006.
W 2023, w związku z przyjęciem nowej lokalizacji szczytu Annapurny, autorzy Księgi rekordów Guinnessa uznali, że Koronę Himalajów i Karakorum jako pierwszy zdobył nie Reinhold Messner (który miałby w 1985 nie dotrzeć do nowo ustalonego jako właściwy szczytu Annapurny), ale Ed Viesturs. Himalaista oraz Hans Kammerlander (jego partner z tamtej wyprawy) skrytykowali tę decyzję
Swoje wyprawy upamiętnił w książkach, których napisał około 50. Naga Góra. Nanga Parbat – brat, śmierć i samotność powstała po śmierci jego młodszego brata Günthera, który zginął w 1970 podczas wyprawy na Nanga Parbat. Reinhold Messner jest także współautorem scenariusza do filmu Krzyk kamienia Wernera Herzoga.
W języku polskim zostały wydane jego następujące książki: