W tym artykule zbadamy znaczenie George Gamow w różnych kontekstach i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. George Gamow był przedmiotem badań i zainteresowań na przestrzeni dziejów, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od ekonomii po politykę, w tym naukę i kulturę. W następnych kilku wierszach przeanalizujemy, jak George Gamow ukształtował nasz sposób myślenia i działania oraz jak nadal wpływa na nasze codzienne życie. Od swoich początków po współczesną ewolucję, George Gamow będzie nadal istotnym tematem interesującym wszystkich, którzy chcą lepiej zrozumieć otaczający nas świat.
George Gamow (1931) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk fizycznych | |
Specjalność: kosmologia fizyczna | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1934-1954 |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1956-1968 |
Odznaczenia | |
Nagroda Kalinga |
George Anthony Gamow (ros. Георгий Антонович Гамов, Georgij Antonowicz Gamow, ur. 4 marca 1904 w Odessie, zm. 19 sierpnia 1968 w Boulder, Kolorado) – amerykański fizyk teoretyczny pochodzenia ukraińsko-rosyjskiego, fizyk jądrowy i kosmolog, popularyzator nauki. Profesor George Washington University w Waszyngtonie i University of Colorado w Boulder. Laureat Nagrody Kalinga przyznawanej przez UNESCO za popularyzację nauki (1956).
Główne osiągnięcia Gamowa to model rozpadu promieniotwórczego alfa (α) oraz pierwotnej nukleosyntezy – powstania jąder atomowych w Wielkim Wybuchu.
W latach 1931–1933 profesor uniwersytetu w Leningradzie. Wyemigrował do USA, gdzie w latach 1934–1954 wykładał w George Washington University oraz w latach 1956–1968 w University of Colorado Boulder.
W 1928 Gamow rozwiązał problem jądrowego rozpadu radioaktywnego alfa w oparciu o teorię kwantowego tunelowania. Wyprowadził kwantowo-mechaniczny wzór, który dawał niezerowe prawdopodobieństwo tego, że dwie jednoimiennie naładowane cząstki przezwyciężą swe wzajemne odpychanie elektrostatyczne i znajdą się bardzo blisko siebie. To kwantowo-mechaniczne prawdopodobieństwo jest znane jako „współczynnik Gamowa”, wykorzystywany do wyjaśnienia mierzonych szybkości pewnych rozpadów radioaktywnych.
W 1947 wraz ze współpracownikami opracował hipotezę powstawania pierwiastków („teoria α,β,γ” od nazwisk Alpher, Bethe i Gamow).
Gamow był popularyzatorem nauki, autorem cyklu książek o Panu Tompkinsie, w żartobliwy sposób przedstawiających m.in. teorię względności.