Chromosom Y

Dziś Chromosom Y jest tematem niezwykle aktualnym i wzbudzającym zainteresowanie szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu powstania Chromosom Y był przedmiotem debat i analiz w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i sprzeczne stanowiska. Z biegiem lat Chromosom Y ewoluował i przybierał różne formy, co jeszcze bardziej skomplikowało jego badanie i zrozumienie. W tym artykule zbadamy różne podejścia i perspektywy dotyczące Chromosom Y, aby rzucić światło na ten temat i zachęcić do bogatej debaty.

Idiogram ludzkiego chromosomu Y

Chromosom Y – jeden z chromosomów płciowych u większości ssaków.

Obecność chromosomu Y wraz z chromosomem X w jądrze komórki determinuje u człowieka płeć męską. Jest to spowodowane obecnością genu SRY na chromosomie Y.

U człowieka chromosom Y składa się z 58 milionów par zasad (58 Mbp) i zawiera 78 genów, co odpowiada około 0,38% całkowitej ilości DNA w ludzkiej komórce. Większość sekwencji ludzkiego chromosomu Y jest specyficzna dla mężczyzn, i tylko niewielkie fragmenty (tzw. region pseudoautosomalny, ok. 3 Mbp) ulegają rekombinacji z homologicznymi fragmentami na chromosomie X. U ludzi chromosom Y oprócz tego, że zawiera gen warunkujący płeć wpływa też na rozwój mózgu.

Istnienie i rola chromosomu Y zostały opisane przez Nettie Stevens w 1905 roku.

Aberracje chromosomowe

Fenotyp spowodowany disomią chromosomu Y określa się jako Zespół XYY. Mężczyźni z kariotypem 47,XYY zwykle są nieco wyżsi niż przeciętna w populacji i mają normalny poziom testosteronu. Pierwsze doniesienia sugerowały związek tej wady z nadmierną agresywnością, jednak dalsze badania tego nie potwierdziły.

 Osobny artykuł: Zespół XYY.

Zobacz też

Przypisy

  1. Eleni Kopsida i inni, The Role of the Y Chromosome in Brain Function, „The Open Neuroendocrinology Journal”, 2 (1), 2009, s. 20–30, DOI10.2174/1876528900902010020, PMID20396406, PMCIDPMC2854822 (ang.).
  2. Nettie Stevens. . (ang.).
  3. S.G. Ratcliffe i inni, Prenatal testosterone levels in XXY and XYY males, „Hormone Research”, 42 (3), 1994, s. 106–109, DOI10.1159/000184157, PMID7995613 (ang.).

Bibliografia

  • Helen Skaletsky i inni, The male-specific region of the human Y chromosome is a mosaic of discrete sequence classes, „Nature”, 423 (6942), 2003, s. 825–837, DOI10.1038/nature01722, PMID12815422 .
  • Steve Rozen i inni, Abundant gene conversion between arms of palindromes in human and ape Y chromosomes, „Nature”, 423 (6942), 2003, s. 873–876, DOI10.1038/nature01723, PMID12815433 (ang.).

Linki zewnętrzne