W tym artykule zagłębimy się w temat Charles-Eugène Delaunay, temat cieszący się dużym zainteresowaniem, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Charles-Eugène Delaunay to temat obejmujący szeroki zakres aspektów, od jego wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi. W tym artykule omówimy różne perspektywy i podejścia związane z Charles-Eugène Delaunay, aby zapewnić szeroką i kompletną wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny. Ważne jest, aby zrozumieć znaczenie Charles-Eugène Delaunay i jego wpływ na różne aspekty naszego życia, dlatego w tym artykule staramy się przedstawić jego kompleksową i wzbogacającą wizję.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: matematyka, astronomia | |
Alma Mater |
École polytechnique |
Doktorat | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Paryski |
Charles-Eugène Delaunay (ur. 9 kwietnia 1816 w Lusigny-sur-Barse, zm. 5 sierpnia 1872 w Cherbourgu) – francuski astronom i matematyk.
Pochodził z ubogiej rodziny, w dzieciństwie został wysłany do wuja, który mieszkał w Troyes, tam uczęszczał do szkoły. W 1833 roku wyjechał do Paryża, aby studiować na École polytechnique.
W 1841 opublikował rozprawę doktorską zatytułowaną De la distinction des maxima et des minima dans les questions qui dépendent de la méthode des variations, po czym Jean-Baptiste Biot zaproponował mu przejęcie swoich wykładów z fizyki astronomicznej na Sorbonie. W 1843 roku ukończył studia inżynierskie na École des Mines. Wykładał tam geometrię i mechanikę w latach 1845-1850. W 1850 roku objął katedrę mechaniki na Sorbonie, a w 1851 został profesorem w École polytechnique. W 1855 został wybrany do Sekcji Astronomii Francuskiej Akademii Nauk.
Opublikował kilka artykułów dotyczących perturbacji Urana. Zajmował się także teorią pływów. Badał mechanikę Księżyca jako specyficzny przypadek problemu trzech ciał.
W 1870 roku objął stanowisko dyrektora obserwatorium paryskiego.
W 1872 roku Delaunay i trzy inne osoby utonęły po tym, jak łódź, którą płynęli przewróciła się na skutek silnego podmuchu wiatru.