Obecnie 206P/Barnard-Boattini to temat, który przykuł uwagę ogółu społeczeństwa. Biorąc pod uwagę jego wpływ na różne aspekty codziennego życia, nic dziwnego, że ludzie chcą dowiedzieć się więcej o 206P/Barnard-Boattini i wszystkich jego konsekwencjach. 206P/Barnard-Boattini wywołał debaty i dyskusje w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i technologię. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty 206P/Barnard-Boattini, aby zrozumieć jego znaczenie i sposób, w jaki kształtuje świat, w którym żyjemy.
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
13 października 1892 |
Nazwy alternatywne |
D/1892 T1; P/1892 T1; 1892e, 1892 V; P/2008 T3 |
Elementy orbity | |
Półoś wielka |
3,1437 au |
Mimośród |
0,6886 |
Peryhelium |
0,9788 au |
Aphelium |
5,3086 au |
Okres orbitalny |
5,57 lat |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
31,9741° |
Długość węzła wstępującego |
205,2603° |
Argument peryhelium |
179,5749° |
Moment przejścia przez peryhelium |
25 października 2008 |
Charakterystyka fizyczna jądra | |
Średnica |
maks. kilka km |
206P/Barnard-Boattini – kometa krótkookresowa z rodziny komet Jowisza oraz obiekt typu NEO.
Kometę tę odkrył Edward Emerson Barnard 13 października 1892 roku. Była to pierwsza w historii kometa odkryta za pomocą fotografii. Komety nie obserwowano później przez wiele lat i oznaczono jako zagubioną symbolem D/1892 T1. Została ona ponownie odnaleziona w ramach programu obserwacyjnego Mount Lemmon Survey przez włoskiego astronoma Andreę Boattiniego 7 października 2008 roku. Od momentu odkrycia i zagubienia do czasu ponownego odnalezienia obiekt ten zdołał dokonać dwudziestu obiegów Słońca.
W nazwie znajdują się nazwiska obydwu odkrywców.
Orbita komety 206P/Barnard-Boattini ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,69. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,98 j.a., aphelium zaś 5,31 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 5,57 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 31,97˚.
Średnica jądra tej komety to maksymalnie kilka km. Ľuboš Neslušan z Instytutu Astronomicznego Słowackiej Akademii Nauk sugeruje, że 14P/Wolf i kometa 206P/Barnard-Boattini są częściami większego ciała, które uległo rozpadowi.