W tym artykule szczegółowo zbadamy temat 177P/Barnard, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zbadamy, jak 177P/Barnard wpłynął na nasze życie i społeczeństwo jako całość. Przy podejściu multidyscyplinarnym przeanalizujemy różne aspekty związane z 177P/Barnard, od jego wpływu w kulturze popularnej po znaczenie w dziedzinie nauki. W tym artykule staramy się przedstawić wszechstronną i wzbogacającą wizję 177P/Barnard, mając na celu poszerzenie wiedzy i wygenerowanie głębokich refleksji na ten intrygujący temat.
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
24 czerwca 1889 |
| Nazwy alternatywne |
177P/2006 M3, 177P/1889 M |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka |
24,3373 au |
| Mimośród |
0,9545 |
| Peryhelium |
1,1073 au |
| Aphelium |
47,5673 au |
| Okres orbitalny |
120,07 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
31,1793° |
| Długość węzła wstępującego |
272,1861° |
| Argument peryhelium |
60,3497° |
| Moment przejścia przez peryhelium |
28 sierpnia 2006 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica |
kilka km |
177P/Barnard (Barnard 2) – kometa okresowa z rodziny komet typu Halleya.
Kometę tę odkrył 24 czerwca 1889 roku Edward Emerson Barnard. Nosi ona nazwę pochodzącą od odkrywcy.
Kometa powróciła w pobliże Słońca po 117 latach. Została wówczas przypadkowo wykryta 23 czerwca 2006 roku przez program LINEAR i początkowo zaklasyfikowana jako planetoida. Wkrótce potem Włoch L. Buzzi wykonał jej zdjęcia i zorientował się, że to kometa. Obliczenie jej orbity pozwoliło ustalić, że jest to ta sama kometa, którą odkrył Barnard w 1889 roku.
Orbita komety 177P/Barnard ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,95. Jej peryhelium znajduje się w odległości 1,11 au, aphelium zaś 47,57 au od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi obecnie 120,07 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 31,18˚.
Średnica jądra tej komety to najwyżej kilka kilometrów.