W dzisiejszym świecie Znikąd donikąd to temat cieszący się coraz większym zainteresowaniem społeczeństwa. Stało się przedmiotem dyskusji i debaty wśród ekspertów i liderów opinii. Znaczenie Znikąd donikąd przekroczyło bariery i dotarło do wszystkich zakątków planety, przyciągając uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Znikąd donikąd na różne aspekty życia codziennego, analizując jego konsekwencje dla społeczeństwa, kultury, gospodarki i wielu innych.
Gatunek |
dramat wojenny |
---|---|
Data premiery |
15 sierpnia 1975 |
Kraj produkcji | |
Język |
polski |
Czas trwania |
85 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Znikąd donikąd – polski film wojenny z 1975 roku w reżyserii Kazimierza Kutza. Zdjęcia do filmu powstały w Jaworkach w województwie małopolskim.
Jesień 1945. Wyniszczony walkami oddział Armii Krajowej dowodzony przez porucznika Groźnego działa na terenie Żywiecczyzny, walcząc przeciwko władzy ludowej. Wyrwawszy się z okrążenia zajmuje wieś. Groźny chce dać ludziom wypoczynek, uzupełnić zapasy żywności i umożliwić ratunek rannemu Kordianowi. Wiejski lekarz Stefan – dawny kolega Groźnego – udziela pomocy rannemu, domaga się jednak, aby oddział opuścił wioskę i nie narażał mieszkańców na niebezpieczeństwo.
Wymowa ideowa filmu Kutza, który ukazał oddział byłych akowców jako bezideową bandę, wzbudziła sprzeciw w wielu środowiskach, wszelka krytyka tego dzieła była jednak uniemożliwiona w wyniku działania cenzury. Z tygodnika "Czas" cenzura zdjęła m.in. recenzję tego filmu napisaną przez Józefa Narkowicza, pt.: "Straceńcy zeszli z gór". Narkowicz w podsumowaniu pisał, że Kutz w 1975 r. "zaprezentował obraz przypominający ilustrację tez propagandowych z początku lat pięćdziesiątych na temat AK..."