Wiesław Wójcik (aktor)

Przy tej okazji chcemy poruszyć temat Wiesław Wójcik (aktor), który niewątpliwie jest dziś tematem niezwykle aktualnym. Wiesław Wójcik (aktor) to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w wielu obszarach, ze sfery akademickiej, naukowej, politycznej i społecznej. W całej historii Wiesław Wójcik (aktor) odegrał fundamentalną rolę w przyszłości ludzkości, bezpośrednio i pośrednio wpływając na społeczeństwo jako całość. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Wiesław Wójcik (aktor), analizując jego wpływ, ewolucję i znaczenie w różnych kontekstach. Bez wątpienia Wiesław Wójcik (aktor) to ekscytujący i złożony temat, do którego należy podejść z różnych punktów widzenia, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.

Wiesław Wójcik
Ilustracja
Wiesław Wójcik (2018)
Data urodzenia

1 października 1945

Data śmierci

4 kwietnia 2021

Zawód

aktor

Lata aktywności

1969–2019

Wiesław Wójcik (ur. 1 października 1945, zm. 4 kwietnia 2021) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

W 1969 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Debiutował na scenie 19 października 1969 roku. Występował w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu (1969–1970), Teatrze Rozmaitości w Krakowie (1970–1971), Starym Teatrze w Krakowie (1977–1989).

Występował w Teatrze Telewizji w inscenizacjach w reżyserii m.in. Agnieszki Holland, Kazimierza Kutza i Andrzeja Maja; a także w słuchowiskach radiowych w reżyserii m.in. Romany Bobrowskiej i Anny Polony. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Filmografia

Filmy

Seriale

Teatr Telewizji

  • 1972: Wielki testament (reż. Irena Wollen) jako skazaniec
  • 1978: Lorenzaccio (reż. Laco Adamík, Agnieszka Holland) jako oficer
  • 1980: Blisko serca (reż. Ryszard Bugajski) jako Tomooy
  • 1980: Żegnaj, Judaszu (reż. Jolanta Słobodzian) jako Piotr
  • 1981: Pustelnia (reż. Wojciech Solarz) jako Bruno
  • 1984: Granica (reż. Jan Błeszyński) jako Borbocki
  • 1985: Wesele (reż. Antoni Zajączkowski)
  • 1987: Trąd w pałacu sprawiedliwości (reż. Andrzej Maj) jako funkcjonariusz
  • 1987: Kopciuszek (reż. Andrzej Maj) jako Herold
  • 1988: Makbet (reż. Krzysztof Nazar) jako odźwierny
  • 1889: Samobójca (reż. Kazimierz Kutz)
  • 1989: Dzieci Arbatu (reż. Kazimierz Kutz)
  • 1990: Minna von Barnhelm (reż. Andrzej Maj) jako Just
  • 1990: Spadkobiercy (reż. Andrzej Maj)
  • 2006: Volpone (reż. Grzegorz Warchoł) jako sędzia

Przypisy

Linki zewnętrzne