Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980

W całej historii Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980 był tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu różnych społeczeństw i kultur na całym świecie. Od czasów starożytnych do współczesności Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980 odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i zachowania. W tym artykule podjęto próbę zbadania wielu aspektów Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu ma zaoferować szeroką i szczegółową wizję Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980, uwzględniającą jego historyczne, społeczno-kulturowe i współczesne implikacje. Podobnie zostaną omówione nowe perspektywy i trendy związane z Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i bardziej aktualne zrozumienie tego tematu, który jest tak istotny w panoramie globalnej.

Leszek Cichy zimą 1980 prezentuje notatkę, którą w 1979 Ray Genet zostawił na wierzchołku Mount Everest
Celebracja w bazie pierwszego zimowego wejścia na Mount Everest dokonanego 17 lutego 1980 przez Krzysztofa Wielickiego i Leszka Cichego
Potwierdzenie zdobycia szczytu wydane przez władze nepalskie

Zimowa wyprawa na Mount Everest 1979/1980 – przełomowa wyprawa w dziejach światowego himalaizmu – w czasie tej wyprawy zdobyto po raz pierwszy ośmiotysięcznik w zimie, co otworzyło nowy front działań himalaistycznych – wyprawy zimowe w najwyższe góry świata.

Reinhold Messner w wywiadzie dla Gazety Wyborczej z sierpnia 2014 r. uznał, że było to „najważniejsze wejście na ośmiotysięcznik w historii alpinizmu”.

Kalendarium

1977:

1978:

1979:

  • 22 listopada – oficjalna zgoda władz Nepalu na wyprawę
  • 7, 15 i 19 grudnia – odlot do Nepalu kolejno: Andrzeja Zawady, pierwszej i drugiej grupy alpinistów

1980:

  • 5 stycznia – ukończenie budowy bazy na lodowcu Khumbu
  • 6 stycznia – założenie obozu I na wysokości 6000 m n.p.m. (Andrzej Heinrich, Krzysztof Wielicki)
  • 9 stycznia – założenie obozu II na wysokości 6500 m n.p.m. (grupa ośmioosobowa)
  • 15 stycznia – założenie obozu III na wysokości 7150 m n.p.m. (Ryszard Gajewski, Maciej Pawlikowski, Krzysztof Żurek)
  • 26 stycznia-9 lutego – przerwa w akcji górskiej spowodowana huraganowym wiatrem
  • 11 lutego – wejście na Przełęcz Południową i rozpoczęcie zakładania obozu IV na wysokości 8000 m n.p.m. (Leszek Cichy, Walenty Fiut, Krzysztof Wielicki)
  • 13 lutego – założenie obozu IV na wysokości 8000 m n.p.m. (Leszek Cichy, Walenty Fiut, Krzysztof Wielicki)
  • 14 lutego – Ryszard Szafirski podchodzi z Przełęczy Południowej na wysokość 8150 m n.p.m. pozostawiając depozyt tlenowy
  • 15 lutego – koniec pierwotnego pozwolenia na atak szczytowy wydanego przez władze nepalskie; po kontakcie radiowym pozwolenie zostało przedłużone o dwa dni – w celu przeprowadzenia ostatniego ataku szczytowego; Andrzej Heinrich i Pasang Norbu dochodzą bez używania dodatkowego tlenu na wysokość 8350 m n.p.m.
  • 17 lutego – zdobycie szczytu przez Krzysztofa Wielickiego i Leszka Cichego.
  • 18-19 lutego – likwidowanie i porządkowanie obozów (obozy I i II pozostały na wyprawę wiosenną)

Uczestnicy

Przypisy

  1. ↑ Dominik Szczepański: Moje góry poza dobrem i złem. Wyborcza.pl. . (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot