Włodzimierz Kiernożycki
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu i twórczości Włodzimierz Kiernożycki, osoby, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po trwały wpływ na dzisiejszy świat, Włodzimierz Kiernożycki był przedmiotem podziwu, badań i kontrowersji. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego dziedzictwo, badając jego wpływ w różnych dziedzinach, jego rolę w kluczowych momentach historii oraz wnioski, jakie możemy wyciągnąć z jego doświadczenia. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez życie i wkład Włodzimierz Kiernożycki i odkryj, dlaczego jego historia wciąż rezonuje w naszych sercach i umysłach.
| Data i miejsce urodzenia |
30 maja 1951 |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: konstrukcje żelbetowe, materiały budowlane | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1979 |
| Habilitacja |
1994 |
| Profesura |
18 października 2004 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Włodzimierz Kiernożycki (ur. 30 maja 1951 w Poznaniu) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, specjalista w dziedzinie żelbetu, rektor Politechniki Szczecińskiej oraz Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie.
Życiorys
W 1974 został absolwentem Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej. W 1979 w tej samej jednostce uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Habilitował się w 1994 na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej na podstawie rozprawy zatytułowanej Termiczne naprężenia wymuszone w betonowych budowlach masywnych z uwzględnieniem zjawisk reologicznych. 18 października 2004 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Specjalizuje się w budownictwie, w tym w konstrukcjach żelbetowych i materiałach budowlanych. Został członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Członek Polskiej Akademii Nauk.
Zawodowo związany z Politechniką Szczecińską i następnie Zachodniopomorskim Uniwersytetem Technicznym, dochodząc do stanowisk profesorskich. Pełnił m.in. funkcje dyrektora Instytutu Inżynierii Lądowej (1991–1993), prodziekana (1993–1996) i dziekana (1996–2002) Wydziału Budownictwa i Architektury. Objął też kierownictwo Katedry Konstrukcji Żelbetowych i Technologii Betonu. W latach 2002–2005 był prorektorem ds. nauczania. W 2005 i 2008 wybierany na rektora Politechniki Szczecińskiej. W 2009 objął tożsame stanowisko w nowo powołanym ZUT. W 2012 uzyskał wybór na czteroletnią kadencję na funkcję rektora tego uniwersytetu, która upłynęła w 2016.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)
- Złoty Krzyż Zasługi (1996)
- Nagroda im. prof. Wacława Żenczykowskiego (1995)
- Medal im. prof. Stefana Kaufmana (2011)
Przypisy
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 920
- ↑ Prof. Włodzimierz Kiernożycki ponownie rektorem Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego. perspektywy.pl, 23 marca 2012. .
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131
- ↑ M.P. z 1996 r. nr 66, poz. 627
- ↑ Medal im. prof. Bryły i prof. Żenczykowskiego. zgpzitb.org.pl. .
- ↑ Stefan Pyrak. O patronach i laureatach medali Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. „Inżynieria i Budownictwo”. Nr 9, s. 452–460, 2020. ISSN 0021-0315. .
Bibliografia
- Rektor Politechniki Szczecińskiej wybrany. pomorzezachodnie.pl, 7 kwietnia 2008. .
- Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kiernożycki, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .