Krzywa Wieża w Pizie

W tym artykule o Krzywa Wieża w Pizie przyjrzymy się różnym aspektom związanym z tym tak aktualnym dzisiaj tematem. W następnych kilku linijkach przeanalizujemy jego pochodzenie, ewolucję w czasie i wpływ na społeczeństwo. Przeanalizujemy także różne perspektywy i opinie na temat Krzywa Wieża w Pizie, a także jego znaczenie w teraźniejszości i przyszłości. Celem tego artykułu jest przedstawienie przeglądu i pełnego przeglądu Krzywa Wieża w Pizie, w celu umożliwienia czytelnikom głębszego zrozumienia tego tematu i jego implikacji w różnych obszarach.

Krzywa Wieża w Pizie
Torre pendente di Pisa
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Piza

Styl architektoniczny

romański

Architekt

Bonanno Pisano

Wysokość całkowita

54,98 m

Rozpoczęcie budowy

1173

Ukończenie budowy

1372

Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krzywa Wieża w Pizie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Krzywa Wieża w Pizie”
Ziemia43°43′23″N 10°23′47″E/43,723056 10,396389
Strona internetowa

Krzywa Wieża w Pizie (wł. Torre pendente di Pisa) – jedna z najbardziej znanych budowli świata, odwiedzana rocznie przez około 10 milionów turystów; symbol miasta Pizy. W istocie jest dzwonnicą (kampanilą) katedralną i należy do kompleksu zabudowań w stylu romańskim na Campo dei Miracoli, wpisanych w 1987 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Historia

Wieża jest zbudowana z białego marmuru, liczy osiem kondygnacji i 54,98 m wysokości. Jej masę ocenia się na 14 tysięcy ton. Została zaprojektowana przez Guglielmo i Bonanno Pisano.

Budowę rozpoczęto w 1174 r. i prowadzono ją w 3 etapach przedzielonych długimi przerwami. Cała budowa trwała 199 lat. W drugim etapie, prowadzonym w latach 1272–1278, wieża zaczęła się przechylać. Mimo niebezpieczeństwa, jeszcze w 1350 r. dodano ostatnie piętro, w którym umieszczono dzwony. Podczas budowy dokonywano korekt mających zniwelować przechył.

Dzięki odchyleniu wieży od pionu Galileusz mógł wykorzystać ją w roku 1600 do zademonstrowania niezależności czasu spadania ciał od ich masy (zob. eksperyment Galileusza ze spadkiem swobodnym ciał). Należy jednak zaznaczyć, że eksperyment z wykorzystywaniem krzywej wieży przez uczonego uważany jest przez wielu naukowców za mit z powodu braku wiarygodnych źródeł.

W XIX wieku zaczęto podejmować pierwsze próby powstrzymania przechylania się wieży, co przyniosło jednak przeciwny skutek. W 1890 odchylenie osiągnęło 5,24°. Pierwszy pomiar odchylenia z użyciem precyzyjnej aparatury został wykonany w 1911 r. Ustalono wówczas, że wynosi ono 5,25°, co odpowiadało wychyleniu wieży o 4,22 m pomiędzy najwyższym a najniższym piętrem. Przechył cały czas wzrastał, z rosnącą prędkością – w latach 30. rósł on średnio o 4″ rocznie, a pod koniec lat 80. o 6″ rocznie. Od 1991 r. przechylenie jest monitorowane automatycznie co 4 h z dokładnością do 1/100 mm.

W 1993 r. po północnej stronie wieży ustawiono obciążenie ze sztab ołowianych o masie 600 t, co po raz pierwszy doprowadziło do zmniejszenia przechyłu. W 1995 r. zaczął on jednak znowu wzrastać i obciążenie zwiększono do 870 t.

W kwietniu 2011 r. po 20 latach zakończono prace konserwatorskie w Krzywej Wieży. Usunięto z jej murów grubą warstwę zanieczyszczeń i ślady niszczycielskiej działalności zwiedzających. Specjaliści zebrali wszystkie kawałki marmuru, które odpadły i umieścili je z powrotem we właściwych miejscach murów wieży. Wieżę odrestaurował zespół pod kierunkiem Michelego Jamiolkowskiego, profesora geotechniki z Politechniki w Turynie. Zastosowana metoda polegała na wzmocnieniu fundamentów i niedopuszczeniu do dalszego przechyłu. Zespół Jamiołkowskiego dał Krzywej Wieży gwarancję na 300 lat.

Z obliczeń wynika, że po przekroczeniu przechyłu 5,44° wieża może runąć, jednak nie nastąpiło to nawet, gdy przechył wyniósł 5,5°. W 2013 r. przechył wynosił 3,99°, jednak pod koniec drugiej dekady XXI w. wynosił on ok. 5,5°, natomiast w 2023 r. podano, że wynosi on 5,115°.

Zobacz też

Przypisy

  1. UNESCO World Heritage Centre: Piazza del Duomo, Pisa. whc.unesco.org. . (ang.).
  2. a b c d e History of the inclination of the tower, Opera Primaziale Pisana (ang.).
  3. A. Mochizuki, G. Tanyrbergenova, A. Zhussupbekov, Overview of continuous tilting of the Tower of Pisa and its mechanism , 2019 .
  4. Wykres przedstawiający zmiany przechylenia wieży w czasie, Opera Primaziale Pisana .
  5. Monitoring system, Opera Primaziale Pisana (ang.).
  6. Krzywa Wieża w Pizie jak nowa, Radio ZET .
  7. a b Napkin Math: Will the Leaning Tower of Pisa Ever Fall? , Culture, 2 listopada 2013 (ang.).
  8. Tower, Opera Primaziale Pisana (ang.).
  9. Tower, Opera Primaziale Pisana (ang.).