Zagadnienie Józef Kozielecki jest dziś sprawą niezwykle istotną, gdyż ma ona implikacje w różnych aspektach życia codziennego. Od wpływu na zdrowie publiczne po konsekwencje dla gospodarki i środowiska, Józef Kozielecki to temat, który budzi zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i obywateli. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Józef Kozielecki, w celu lepszego zrozumienia jego znaczenia i implikacji dla społeczeństwa. Czy to poprzez dane statystyczne, osobiste zeznania, czy analizę naukową, postaramy się rzucić światło na ten tak aktualny dziś temat.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: psychologia poznawcza | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członek rzeczywisty |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Józef Kozielecki (ur. 17 października 1936 w Wilnie, zm. 24 marca 2017) – polski psycholog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, członek Katedry Psychologii Poznawczej zajmujący się psychologią myślenia, psychologią transgresji oraz psychotransgresjonizmem, jako nowym kierunkiem badań psychologicznych. Tworzył między innymi filozoficzne opowiastki, których akcja rozgrywała się w fikcyjnym mieście, chcąc pokazać rządzące ludźmi zasady. W swoich pracach personalizował między innymi głos rozsądku.
Studia wyższe z zakresu pedagogiki ukończył w 1960 roku na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1964 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Promotorem pracy doktorskiej był Tadeusz Tomaszewski. Na tej samej uczelni w 1969 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W roku 1977 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Był członkiem Komitetu Nauk Psychologicznych PAN i członkiem krajowym rzeczywistym Wydziału I Nauk Społecznych PAN.
W 1981 otrzymał Nagrodę Japońskiej Fundacji Naukowej, w roku 1990 - Nowojorską Nagrodę Kulturalną im. Jurzykowskiego oraz około 15 nagród krajowych różnych szczebli.
W roku 2007 Józef Kozielecki otrzymał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, gdyż - między innymi - "dorobek wyróżnionego z zakresu psychologii cechuje się różnorodnością formy z jednoczesnym perfekcjonizmem treści".
Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera Q kolumbarium 6-1-8).
Prowadził badania naukowe i wykłady na uczelniach zagranicznych – m.in. na Uniwersytecie Stanford w Stanford i Indiana University w Bloomington (USA), Uniwersytecie w Lejdzie (Holandia), uniwersytecie w Umeå (Szwecja)..
Józef Kozielecki jest autorem opowiadań i powieści. Debiutancki tom opowiadań z przedmową Stanisława Lema to Smutek spełnionych baśni (1979). Jego powieść Stary Wachman. Opowieść o godności (2002) opowiada o przyjaźni Polki, Żydówki i Niemca w czasach wojny. Kozielecki jest filozofującym eseistą, autorem takich prac jak Szczęście po szwedzku (1974) czy O człowieku wielowymiarowym (1988). Po zamachach na World Trade Center napisał również książkę Ameryka w mroku (2005), wykorzystując w niej swoją wiedzę psychologiczną. W roku 2010 ukazała się jego autobiografia Moje wzloty i upadki.