Bartosz Soćko

Bartosz Soćko

Bartosz Soćko, Bydgoszcz 2021
Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1978 Piaseczno
Obywatelstwo	Polska
Tytuł szachowy	arcymistrz (1999)
Ranking FIDE	2637 (01.06.2022)
Ranking krajowy FIDE	3
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Bartosz Soćko (ur. 10 listopada 1978 w Piasecznie) – polski szachista, arcymistrz od 1999 roku.

Kariera szachowa

Jako junior dwukrotnie zdobył złote medale mistrzostw Polski – do 16 lat (Żagań 1994) i do 18 lat (Brzeg Dolny 1995). Od 1995 roku jest stałym uczestnikiem finałów mistrzostw Polski seniorów, zdobywając 3 złote (2008, 2013, 2023) i 4 srebrne medale (2003, 2005, 2006 i 2007). Wielokrotny medalista drużynowych mistrzostw Polski, w tym dwunastokrotnie złoty (w latach 1996–2006 – dziewięciokrotnie z drużyną Polonii Warszawa, natomiast w latach 2010–2013 – trzykrotnie z drużyną Hetman Katowice). Dwukrotny mistrz Polski w szachach błyskawicznych (2011, 2012) oraz trzykrotny – w szachach szybkich (1998, 2002, 2004). Pięciokrotny drużynowy mistrz Polski w szachach błyskawicznych (1995, 1999, 2000, 2001, 2010).

Wielokrotny reprezentant Polski w rozgrywkach drużynowych, m.in.:

• ośmiokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2014); medalista: indywidualnie – brązowy (2000 – na IV szachownicy),
• siedmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1999, 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011); medalista: indywidualnie – srebrny (2003 – na V szachownicy),
• na drużynowych mistrzostwach świata juniorów do 20 lat (w roku 1998); medalista: wspólnie z drużyną – srebrny.

Na przełomie 1994 i 1995 r. zwyciężył w turnieju Cracovia w Krakowie. W 2001 r. podzielił II miejsce w otwartym turnieju w Pardubicach. Rok później zwyciężył (wraz z Władimirem Małaniukiem) w memoriale Emanuela Laskera w Barlinku. W 2003 r. podzielił I miejsce w Santo Domingo, natomiast na przełomie 2003 i 2004 r. podzielił II miejsce w Hastings. W 2004 r. podzielił również II miejsce w Pardubicach oraz triumfował (przed Suatem Atalikiem) w turnieju Acropolis-B w Atenach. W 2005 r. zajął III miejsce w mistrzostwach Unii Europejskiej w Corku. W 2006 r. zwyciężył w otwartym turnieju w Biel oraz zajął II miejsce w memoriale Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju. W 2010 r. zwyciężył w otwartym turnieju w Bethune. W 2011 r. zakwalifikował się do turnieju o Puchar Świata, w I rundzie przegrywając z Wiktorem Bołoganem. W 2012 r. podzielił I m. (wspólnie z Ołeksandrem Areszczenko) w memoriale Michaiła Czigorina w Petersburgu oraz odniósł duży sukces, zwyciężając w rozegranym w Chanty-Mansyjsku turnieju o Puchar Rosji. W 2013 r. podzielił I m. (wspólnie z Robinem van Kampenem) w Rydze, natomiast w Warszawie zdobył brązowy medal indywidualnych mistrzostw Europy w szachach błyskawicznych. W 2014 r. podzielił I m. (wspólnie z m.in. Władimirem Burmakinem, Kevinem Spraggettem i Emre Canem) w Lizbonie. W 2015 r. zwyciężył w Grazu.

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lutego 2014 r., z wynikiem 2663 punktów zajmował wówczas 81. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Radosławem Wojtaszkiem) wśród polskich szachistów.

Życie prywatne

Żona Bartosza Soćko, Monika (z domu Bobrowska), jest wielokrotną mistrzynią Polski, reprezentantką Polski na szachowych olimpiadach oraz pierwszą w historii polską szachistką, która otrzymała męski tytuł arcymistrza. Mają troje dzieci.

W 2010 roku startował w wyborach samorządowych z list Platformy Obywatelskiej pod hasłem „Bartosz Soćko Konkretna strategia rozwoju”.

Przypisy

Bibliografia

• ChessBase Megabase 2008
• Individual Calculations: Socko, Bartosz (ang.)

Linki zewnętrzne

• Bartosz Soćko – wybrane partie szachowe (ang.)
• Bartosz Soćko – profil na stronie FIDE (ang.)