Monika Soćko

We współczesnym świecie Monika Soćko stał się tematem ciągłego zainteresowania ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na poziom osobisty, Monika Soćko nadal jest szeroko dyskutowanym i badanym tematem. Z biegiem lat wykazano, że Monika Soćko odgrywa kluczową rolę w tym, jak żyjemy i jak postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Monika Soćko i omówimy jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Monika Soćko
Ilustracja
Monika Soćko, Bydgoszcz 2022
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1978
Warszawa

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

arcymistrz (2008)

Ranking FIDE

2440 (01.04.2023)

Strona internetowa

Monika Soćko (z domu Bobrowska, ur. 24 marca 1978 w Warszawie) – polska szachistka, arcymistrzyni (WGM) od 1995 r., pierwsza Polka, która otrzymała w 2008 r. najwyższy w szachach tytuł arcymistrza (GM).

Kariera szachowa

Wraz z mężem Bartoszem, 2004

Dzieciństwo spędziła w Rybniku. Grać w szachy zaczęła z ojcem mając około pięć lat. Pierwszy sukces odniosła w roku 1988, zdobywając w Timișoarze srebrny medal w mistrzostwach świata juniorek do lat 10. Rok później zajęła IV miejsce w grupie do lat 12 na mistrzostwach rozegranych w Portoryko, zaś w roku 1990 w Fond du Lac (USA) zdobyła drugi srebrny medal mistrzostw świata juniorek (do lat 12). W swojej kolekcji posiada również 3 medale mistrzostw Europy juniorek: złoty (zdobyty w roku 1996 w Rimavskiej Sobocie, do lat 18), srebrny (zdobyty w roku 1997 w Tallinnie, do lat 20) oraz brązowy (zdobyty w roku 1992 w Rimavskiej Sobocie, do lat 14).

W 1992 r. po raz pierwszy wystąpiła w finale mistrzostw Polski seniorek, zajmując IV miejsce. W kolejnych latach w finałowych turniejach wystąpiła wielokrotnie, zdobywając 14 medali: 6 złotych (1995, 2004, 2008, 2010, 2013, 2014), 5 srebrnych (1993, 1998, 2001, 2005, 2011) oraz 3 brązowe (1997, 1999, 2007). Posiada również 9 złotych medali drużynowych mistrzostw Polski, które zdobyła w latach 2000–2006 (reprezentując klub Polonia Plus GSM Warszawa) oraz w latach 2010 i 2013 (w barwach klubu WASKO HetMaN Szopienice Katowice). Jest wielokrotną medalistką mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych, m.in. ośmiokrotnie złotą (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2012, 2013, 2014).

Wielokrotnie reprezentowała Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.:

  • trzynastokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1994, 1996, 1998, 2000, 2002, 2004, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2022), trzykrotna medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna (2016) i brązowa (2002) oraz indywidualnie – złota (2002 – na III szachownicy),
  • dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2007, 2015),
  • siedmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013); sześciokrotna medalistka: wspólnie z drużyną – złota (2005), dwukrotnie srebrna (2007, 2011) i brązowa (2013) oraz indywidualnie – złota (2005 – na II szachownicy) i srebrna (2005 – za wynik rankingowy),
  • na drużynowych mistrzostwach świata juniorów do 20 lat (w roku 1998); medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna.

Wielokrotnie startowała w mistrzostwach świata (siedmiokrotnie: w latach 2001, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2015) oraz mistrzostwach Europy, w 2010 r. zdobywając w Rijece brązowy medal.

W latach 2004 i 2005 dwukrotnie zwyciężyła w turnieju Acropolis w Atenach. Jest pierwszą polską szachistką, która na swoim koncie posiada wypełnione trzy normy na męski tytuł arcymistrza: pierwszą zdobyła w roku 2005 w Cappelle-la-Grande, drugą – w Göteborgu (2005), a trzecią – w 2007 w Baku, wygrywając bardzo silnie obsadzony turniej (m.in. przed Antoanetą Stefanową, Pią Cramling, Kateriną Lahno i Wiktorią Čmilytė). Również w 2007 roku zdobyła, w drużynie Monte Carlo, tytuł klubowej mistrzyni Europy. W 2009 r. odniosła duży sukces, dzieląc I m. (wspólnie z Rayem Robsonem, Marijanem Petrowem i Emanuelem Bergiem) w Tromsø (w punktacji dodatkowej była najlepsza i otrzymała nagrodę za I miejsce). W 2012 r., podczas mistrzostw świata kobiet w Chanty-Mansyjsku odniosła duży sukces, pokonując w II rundzie ówczesną mistrzynię świata, Hou Yifan z Chin. W 2014 r. zwyciężyła w kołowym turnieju w Erfurcie.

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 kwietnia 2008 r., z wynikiem 2505 punktów zajmowała wówczas 11. miejsce na światowej liście kobiet FIDE, zostając jednocześnie pierwszą polską szachistką, która przekroczyła granicę 2500 punktów.

Życie prywatne

Mąż Moniki Soćko, Bartosz jest czołowym polskim arcymistrzem, medalistą mistrzostw Polski oraz olimpijczykiem. Mają troje dzieci.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne