Teatr Miejski w Mińsku
W artykule zatytułowanym Teatr Miejski w Mińsku poruszono niezwykle aktualny dziś temat, który wywołał szeroką dyskusję i wzbudził zainteresowanie ogółu społeczeństwa. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane z Teatr Miejski w Mińsku, od jego pochodzenia po wpływ na obecne społeczeństwo. Podobnie zbadane zostaną różne opinie i stanowiska istniejące wokół Teatr Miejski w Mińsku, aby zaoferować czytelnikom pełną i obiektywną wizję tematu. Dodatkowo zaprezentowane zostaną odpowiednie dane, opracowania i badania, które przyczynią się do wzbogacenia wiedzy o Teatr Miejski w Mińsku i pogłębienia jej zrozumienia. Bez wątpienia ten artykuł będzie bardzo przydatny dla osób zainteresowanych zdobyciem większej wiedzy na temat Teatr Miejski w Mińsku i zrozumieniem jego znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie.
.jpg) Dom Jana Bojkowa, fragment akwareli Józefa Pieszki (kon. XVIII wieku) | |
| Data powstania |
1825 |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja |
ul. Wołocka ob. ul. Internacjonalna |
Położenie na mapie Mińska  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°54′10″N 27°33′28″E/53,902675 27,557822
| |
Teatr Miejski w Mińsku — pierwszy budynek teatralny w Mińsku, zabytek architektury zniszczony przez władze sowieckie w 1984 r.
Teatr znajdował się przy ul. Wołockiej, na lewo od ówczesnego hotelu Europa. Obecnie w jego miejscu stoi odbudowany hotel.
Historia
W XVII wieku w miejscu teatru znajdował się miński pałac Radziwiłłów, który pod koniec XVIII wieku przekazany został burmistrzowi Mińska, Janowi Bojkowowi. W 1825 budynek przebudowano na miejski teatr. Jego scena z widownią znajdowała się na piętrze. 30 maja 1835 teatr spłonął, po czym został odbudowany. W jego pomieszczeniach, poza spektaklami, odbywały się bale i maskarady, organizowane były też amatorskie koncerty. W 1852 r. odbyła się tutaj premiera opery Stanisława Moniuszki „Sielanka” do słów Wincentego Dunina Marcinkiewicza.
Budynek w czasie II wojny światowej nie został uszkodzony, jednak w 1984, mimo protestów społecznych, władze sowieckie zdecydowały o jego rozebraniu. W latach 2004–2007 na jego miejscu wzniesiono nowy budynek, nawiązujący architektonicznie do istniejącego przed wojną hotelu Europa, który znajdował się na prawo od teatru.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ W. M. Jarmalinskaja. Дзе нарадзілася «Ідылія» // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. – Мн.: БЕЛТА, 2001. С. 420.
- ↑ Internauci walczą o pomnik Stanisława Moniuszki w Mińsku , www.wilnoteka.lt, 15 sierpnia 2016 (pol.).
Bibliografia
- Пазняк 3. С. Рэха даўняга часу: Кн. для вучняў. — Мн.: Нар. асвета, 1985.— 111 с.: іл.
- Денисов В. Н. Площадь Свободы в Минске. — Мн.: Полымя, 1985. — 80 с.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
- Шыбека З. В., Шыбека С. Ф. Мінск: Старонкі жыцця дарэв. горада / Пер. з рускай мовы М. Віжа; Прадмова С. М. Станюты. — Мн.: Полымя, 1994.— 341 с. асобн. арк. карт.: іл. ISBN 5-345-00613-X.
- Беларусы: У 8 т. Т.2. Дойлідства / А. І. Лакотка; Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: В. К. Бандарчык, М. Ф. Піліпенка, А. * І. Лакотка. — Мн.: Тэхналогія, 1997. — 391 с.: іл. ISBN 985-6234-28-X.
| Architektura sakralna |
| ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Architektura świecka |
|
