W dzisiejszym świecie Stosunki Szwajcarii z Unią Europejską stał się istotnym tematem dla szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Stosunki Szwajcarii z Unią Europejską wywarł ogromny wpływ w różnych obszarach, wywołując dyskusje, debaty i sprzeczne opinie. Jego wpływ przekroczył granice i wzbudził zainteresowanie znawców tematu, a także ogółu społeczeństwa. Biorąc pod uwagę jego znaczenie, ważne jest szczegółowe i obiektywne przeanalizowanie wszystkich aspektów związanych z Stosunki Szwajcarii z Unią Europejską, zrozumienie jego implikacji, konsekwencji i możliwych rozwiązań. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Stosunki Szwajcarii z Unią Europejską, od jego początków do obecnej sytuacji, w celu zapewnienia pełnego i wzbogacającego spojrzenia na ten temat będący przedmiotem globalnego zainteresowania.
Unia Europejska |
Ten artykuł jest częścią serii o: |
|
Stosunki dwustronne Szwajcaria – Unia Europejska. Szwajcaria jest jednym z najważniejszych partnerów handlowych Wspólnoty Europejskiej, współpracuje z nią w wielu kwestiach, ale konsekwentnie, zgodnie z polityką neutralności, a nawet izolacjonizmu, odrzuca możliwość członkostwa w Unii Europejskiej czy nawet w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Rozwój wzajemnych stosunków stanowi przykład postępów w dziedzinie europeizacji życia społecznego. Zgodnie z umowami z 1999 roku Szwajcaria zobowiązała się do minimalnego wprowadzania postanowień acquis communautaire. Od 1960 roku jest również członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, a od 1963 członkiem Rady Europy.
W maju 1992 roku rząd Szwajcarii i Unia Europejska osiągnęły porozumienie w sprawie członkostwa Szwajcarii w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Jednak w grudniu 1992 roku społeczeństwo szwajcarskie w referendum odrzuciło porozumienie. W związku z tym zaprzestano dalszych rozważań na temat potencjalnego członkostwa w Unii Europejskiej.
21 czerwca 1999 podpisano siedem umów sektorowych, które weszły w życie 1 czerwca 2002 roku i dotyczyły:
W wyniku tych porozumień Szwajcaria zobowiązała się do adaptacji zarówno części prawa wspólnotowego, jak i opłaty zwanej składką solidarnościową (ang. solidarity contribution).
Inicjatywa „Yes to Europe!” postulowała natychmiastowe rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Unią Europejską, jednak 4 marca 2001 Szwajcarzy w referendum ponownie odrzucili wizję członkostwa w UE.
Negocjacje drugiego etapu dwustronnych umów Komisja Europejska – Rada Związkowa trwały od lipca 2001 do 25 czerwca 2004 roku, tego dnia parafowano dziewięć umów. Siedem tematów zamknięto stosunkowo szybko, jednak rozwiązania dla dwóch – przestępstwa finansowe oraz Schengen/Dublin – znaleziono dopiero w ostatniej chwili, po długich debatach poświęconych określeniu zakresu szwajcarskiej tajemnicy bankowej. Negocjacje w przedmiocie liberalizacji obrotu usługami zostały – w związku ze znaczną liczbą wciąż nieuzgodnionych kwestii – wyłączone z II serii umów dwustronnych w marcu 2003 roku i będą kontynuowane oddzielnie w okresie późniejszym.
Dzięki temu porozumieniu Szwajcaria jest również sygnatariuszem Układu z Schengen. 5 czerwca 2005 roku Szwajcarzy w referendum opowiedzieli się za wejściem w życie wynegocjowanego porozumienia. Kraj stał się członkiem układu 12 grudnia 2008 roku. Otwarcie granic lądowych miało miejsce 12 grudnia 2008 r. Otwarcie granic na lotniskach nastąpiło 29 marca 2009.
Szwajcarię łączy z UE ponad 120 sektorowych traktatów dwustronnych, zawierających praktycznie te same przepisy, co w przypadku prawodawstwa przyjętego przez państwa EOG w zakresie swobody przepływu osób, towarów, usług i kapitału.
Szwajcaria uczestniczy we wspólnotowych programach kulturalnych i edukacyjnych:
Najnowsze badania z maja 2012 roku wykazały, że 82 procent badanych jest przeciwko przystąpieniu Szwajcarii do UE.