W dzisiejszym świecie Rostisław Wygranienko stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Jego wpływ był odczuwalny w różnych aspektach społeczeństwa, od poziomu osobistego po globalny, wywołując debaty, refleksje i znaczące zmiany w różnych obszarach. Wkraczając w XXI wiek, Rostisław Wygranienko nadal jest tematem, który budzi emocje, wyzwania i możliwości, zmuszając nas do ponownego przemyślenia naszych działań i decyzji. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i wymiary Rostisław Wygranienko, analizując jego ewolucję, wpływ i możliwe implikacje na przyszłość.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Rostisław Wygranienko (ur. 12 października 1978 w Symferopolu) – polski organista pochodzenia ukraińskiego.
Ukończył studia w Białoruskiej Akademii Muzycznej w klasie fortepianu a także w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, w klasie organów prof. Joachima Grubicha. Koncertuje w krajach Europy na wielu festiwalach międzynarodowych, w takich miejscach jak filharmonie: we Lwowie, Czerniowcach, Doniecku, Charkowie, Poznaniu, Lublinie, Krakowie, Witebsku, Mińsku; katedry: w Kamieńcu Podolskim, Warszawie, Płocku, Poznaniu, Sandomierzu, Gnieźnie, Legnicy, Mohylewie, Litomĕřicach, Arezzo, Senigalli, Trnavie, Puli; warszawska bazylika św. Krzyża, Bazylika Mariacka w Gdańsku; warszawskie kościoły: św. Anny, św. Trójcy, Wszystkich Świętych, św. Barbary; Fara w Poznaniu i Kazimierzu Dolnym; akademie muzyczne: w Warszawie, Krakowie, Pradze; Narodowy Dom Muzyki Organowej w Kijowie; bazylika Opactwa w Saint-Maurice d'Agaune, kościół św. Piotra w Hamburgu, opactwo Maria Laach, Karmelietenkerk w Brukseli i wielu innych ośrodkach koncertowych, współpracując z wokalistami, instrumentalistami oraz zespołami (w tym orkiestra symfoniczna Filharmonii Lubelskiej, Białoruska Narodowa Orkiestra Kameralna, zespół „Camerata Vistula”, Kwartet Podlaski itd.).
Jest laureatem konkursów międzynarodowych, m.in. zdobył nagrody na II Międzynarodowym Konkursie Organowym w Saint-Maurice w Szwajcarii (również „Prix de l’Etat du Valais”) oraz na III Międzynarodowym Konkursie Organowym im. F. Nowowiejskiego w Poznaniu.
W dorobku posiada prace wydane drukiem z dziedziny historii muzyki i wykonawstwa muzycznego, nagrania telewizyjne i radiowe (również dla Radio Suisse Romande i Radia Watykańskiego). Jako pierwszy w historii fonografii nagrał komplet utworów Adama z Wągrowca (dla wydawnictwa Acte Préalable) oraz Dumkę op. 31/1 Feliksa Nowowiejskiego (dla Towarzystwa im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu). Wydał drukiem Fugę na temat Jeszcze Polska nie zginęła Karola Kurpińskiego (ISMN: 979-0-9013342-6-7).
Członek Towarzystw im. F. Nowowiejskiego w Poznaniu, im. T. Leszetyckiego w Warszawie, im. K. Kurpińskiego we Włoszakowicach oraz "Alkan Société" w Paryżu.
Członek jury Konkursu Dawnej Polskiej Muzyki Organowej w Legnicy (w ramach XIX festiwalu Legnickie Conversatorium Organowe, 2004) oraz V Międzynarodowego Konkursu Organowego w Saint-Maurice.
Organista Kościoła Anglikańskiego w Warszawie (Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP).