Reynaldo Bignone

W szerokim świecie Reynaldo Bignone znajdujemy różnorodność aspektów i podejść, które zachęcają nas do dalszego odkrywania i zrozumienia. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po znaczenie w historii, Reynaldo Bignone był przedmiotem licznych debat i refleksji. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Reynaldo Bignone, podkreślając jego znaczenie i wpływ w różnych dziedzinach. Poprzez szczegółową analizę zbadamy implikacje i konsekwencje związane z Reynaldo Bignone, w celu zapewnienia pełnej i wzbogacającej wizji tego fascynującego tematu.

Reynaldo Bignone
Ilustracja
Reynaldo Bignone (1982)
Pełne imię i nazwisko

Reynaldo Benito Antonio Bignone Ramayón

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1928
Morón, prowincja Buenos Aires

Data i miejsce śmierci

7 marca 2018
Buenos Aires

Prezydent Republiki Argentyńskiej
Okres

od 1 lipca 1982
do 10 grudnia 1983

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Alfredo Saint-Jean

Następca

Raúl Alfonsín

podpis
Odznaczenia
Łańcuch Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna) Wielki Mistrz Orderu Maja (Argentyna)

Reynaldo Bignone, właśc. Reynaldo Benito Antonio Bignone Ramayón (ur. 21 stycznia 1928 w Morón, zm. 7 marca 2018 w Buenos Aires) – argentyński wojskowy i polityk, prezydent Argentyny w latach 1982–1983.

Życiorys

Urodził się 21 stycznia 1928 w Morón w prowincji Buenos Aires.

Od 1958 był oficerem w sztabie generalnym. W 1975 awansowany do stopnia generała brygady, został dyrektorem szkoły wojskowej. Rok później przeszedł do pracy w administracji rządowej jako przedstawiciel junty (kierowanej przez generała Jorge Videlę) w Ministerstwie Spraw Społecznych. Później był sekretarzem generalnym biura głównodowodzącego armii i komendantem szkolnictwa wojskowego, od 1979 w randze generała dywizji. W 1981 został przeniesiony w stan spoczynku.

Po porażce Argentyny w wojnie o Falklandy z Wielką Brytanią, w czerwcu 1982 ustąpił prezydent Leopoldo Galtieri. Tymczasowo kierowanie państwem przejął Alfredo Saint-Jean. 1 lipca 1982 generał Bignone został zaprzysiężony na stanowisku prezydenta państwa, po uprzednim jego wyborze przez rządzącą juntę.

Prowadził on politykę ugodową, doprowadził do zwolnienia części więźniów politycznych i zniósł stan wyjątkowy. W październiku 1983 w wyniku wyborów powszechnych do władzy doszli przedstawiciele opozycji, z którymi Bignone bezskutecznie negocjował szeroką amnestię dla przywódców junty. Pozostał na stanowisku prezydenta do 10 grudnia 1983.

20 kwietnia 2010 razem z sześcioma oficerami wojska i policji został uznany za winnego torturowania i uśmiercania przeciwników politycznych w okresie 1976–1983. Prezydent został skazany na 25 lat więzienia za spowodowanie śmierci 56 osób na terenie koszar Campo de Mayo. 15 kwietnia 2011 został przez sąd w Buenos Aires uznany za winnego m.in. dziesięciu zabójstw na tle politycznym i skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności.

Przypisy

Bibliografia

  • Encyklopedia. Świat w przekroju 1982–1983, Wiedza Powszechna, Warszawa 1985