Pier Giacomo De Nicolò

Dzisiaj Pier Giacomo De Nicolò to temat o ogromnym znaczeniu, który przykuł uwagę różnych ludzi na całym świecie. Zainteresowanie Pier Giacomo De Nicolò rośnie, ponieważ jego wpływ obejmuje wiele aspektów codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Pier Giacomo De Nicolò, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Ponadto zbadamy implikacje i konsekwencje, jakie Pier Giacomo De Nicolò ma w różnych obszarach, a także przyszłe perspektywy przewidywane wokół tego zjawiska. Bez wątpienia Pier Giacomo De Nicolò to temat zasługujący na naszą uwagę i analizę, dlatego warto zagłębić się w jego złożoność, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres.

Pier Giacomo De Nicolò
Arcybiskup tytularny Martanae Tudertinorum
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1929
Cattolica

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 2021
Rzym

Nuncjusz Apostolski w Szwajcarii
Okres sprawowania

1999–2004

Nuncjusz Apostolski w Syrii
Okres sprawowania

1993–1999

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

12 kwietnia 1952

Nominacja biskupia

14 sierpnia 1984

Sakra biskupia

20 października 1984

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 października 1984

Konsekrator

Agostino Casaroli

Współkonsekratorzy

Eduardo Martínez Somalo
Giovanni Locatelli

Pier Giacomo De Nicolò (ur. 11 marca 1929 w Cattolica, zm. 3 kwietnia 2021 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup, emerytowany nuncjusz apostolski.

Życiorys

12 kwietnia 1952 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Rimini. W 1956 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

14 sierpnia 1984 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Kostaryce oraz arcybiskupem tytularnym Martanae Tudertinorum. Sakry biskupiej 20 października 1984 r. udzielił kard. Agostino Casaroli.

Następnie reprezentował Stolicę Świętą w Syrii (1993–1999).

W 1999 został przeniesiony do nuncjatury w Szwajcarii, będąc jednocześnie akredytowanym w Liechtensteinie. 8 września 2004 przeszedł na emeryturę.

Linki zewnętrzne