W dzisiejszym świecie Perfect game stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w sferze politycznej, społecznej, gospodarczej czy kulturalnej, Perfect game przykuł uwagę ogółu społeczeństwa. Wraz z pojawieniem się postępu technologicznego i globalizacji, Perfect game przejął wiodącą rolę w codziennym życiu ludzi, wywołując debaty i dyskusje w różnych obszarach. Dlatego warto analizować i zagłębiać się w różne aspekty związane z Perfect game, aby zrozumieć jego wpływ i zakres w dzisiejszym świecie.
Perfect game – pełny mecz rozegrany przez miotacza, w którym nie dopuścił do zdobycia bazy przez drużynę atakującą, w jakikolwiek sposób (uderzenie, walk, błąd, hit by pitch). Perfect game jest zawsze no-hitterem i shutoutem. W 143-letniej historii Major League Baseball rozegrano 24 perfect games, po raz pierwszy w 1880 roku, zaś w Nippon Professional Baseball 16.
Miotacz | Data | Mecz |
---|---|---|
Lee Richmond (Wor) LHP 5 K |
12 czerwca 1880 |
|
John Montgomery Ward (Prov) RHP 5 K |
17 czerwca 1880 |
|
Cy Young (BOS) RHP 8 K |
5 maja 1904 |
|
Addie Joss (CLE) RHP 74 narzuty, 3 K |
2 października 1908 |
|
Charlie Robertson (CHW) RHP 90 narzutów, 6 K |
30 kwietnia 1922 |
|
Don Larsen (NYY) RHP 97 narzutów, 7 K |
8 października 1956 |
|
Jim Bunning (PHI) RHP 90 narzutów, 10 K |
21 czerwca 1964 |
|
Sandy Koufax (LAD) LHP 113 narzutów, 14 K |
9 września 1965 |
|
Catfish Hunter (OAK) RHP 107 narzutów, 11 K |
8 maja 1968 |
|
Len Barker (CLE) RHP 103 narzuty, 11 K |
15 maja 1981 |
|
Mike Witt (CAL) RHP 94 narzutów, 10 K |
30 września 1984 |
|
Tom Browning (CIN) LHP 100 narzutów, 7 K |
16 września 1988 |
|
Dennis Martínez (MON) RHP 95 narzutów, 5 K |
28 lipca 1991 |
|
Kenny Rogers (TEX) LHP 98 narzutów, 8 K |
28 lipca 1994 |
|
David Wells (NYY) LHP 120 narzutów, 11 K |
17 maja 1998 |
|
David Cone (NYY) RHP 88 narzutów, 10 K |
18 lipca 1999 |
|
Randy Johnson (ARI) LHP 117 narzutów, 13 K |
18 maja 2004 |
|
Mark Buehrle (CHW) LHP 116 narzutów, 6 K |
23 lipca 2009 |
|
Dallas Braden (OAK) LHP, 26 109 narzutów, 6 K |
9 maja 2010 |
|
Roy Halladay (PHI) RHP 115 narzutów, 11 K |
29 maja 2010 |
|
Philip Humber (CHW) RHP 96 narzutów, 9 K |
21 kwietnia 2012 |
|
Matt Cain (SF) RHP 125 narzutów, 14 K |
13 czerwca 2012 |
|
Félix Hernández (SEA) RHP 113 narzutów, 12 K |
15 sierpnia 2012 |
|
Domingo Germán (NYY) RHP 99 narzutów, 9 K |
28 czerwca 2023 |
|
K | Liczba strikeouts |
---|---|
Zawodnik/sędzia (X) | Zawodnik/sędzia (kolejny perfect game) |
LHP | Miotacz leworęczny |
RHP | Miotacz praworęczny |
b.d. | Brak danych |
Podczas meczu Detroit Tigers – Cleveland Indians, rozegranego 2 lipca 2010 roku, pierwszobazowy sędzia Jim Joyce podjął błędną decyzję, która kosztowała miotacza „Tygrysów” Armando Galarragę perfekcyjny występ. Gospodarze prowadzili w 9. zmianie 3-0 (przy dwóch wyautowanych graczach „Indian”), gdy pałkarz gości Jason Donald odbił narzut Galarragi w okolice pierwszej bazy. Pierwszobazowy Miguel Cabrera z łatwością złapał piłkę i podał ją do miotacza, który – co pokazały telewizyjne powtórki – wyeliminował Donalda, osiągając perfect game. Doświadczony sędzia Joyce uznał jednak, że Donald osiągnął pierwszą bazę przed Galarragą, pozbawiając go w ten sposób rzadkiego wyczynu.
Po meczu Jim Joyce przyznał publicznie, że popełnił błąd, choć jego pozycja na boisku pozwalała na podjęcie prawidłowej decyzji. Liga MLB także wydała oficjalne oświadczenie, potwierdzając błąd arbitra.