Nikodem (Skrebnicki)
W tym artykule będziemy odkrywać ekscytujący świat Nikodem (Skrebnicki). Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Nikodem (Skrebnicki) cieszy się ciągłym zainteresowaniem i stał się tematem dyskusji i debat w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty związane z Nikodem (Skrebnicki), od jego znaczenia we współczesnym społeczeństwie po wpływ na kulturę popularną. Dodatkowo sprawdzimy, jak Nikodem (Skrebnicki) ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wyznacza trendy dzisiaj. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez tajniki Nikodem (Skrebnicki) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.
| Biskup perejasławski i boryspolski | |
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
koniec XVII w. |
| Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 1751 |
| Biskup perejasławski | |
| Okres sprawowania |
1745-1751 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1720 |
| Diakonat |
do 1731 |
| Prezbiterat |
do 1731 |
| Chirotonia biskupia |
6 grudnia 1738 |
Nikodem, nazwisko świeckie: Skrebnicki, także spotykany wariant: Srebnicki (ur. pod koniec XVII w. na Ukrainie Naddnieprzańskiej, zm. 10 czerwca?/21 czerwca 1751 w Perejasławiu) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego pochodzenia ukraińskiego.
Życiorys
Edukację wyższą w dziedzinie teologii rozpoczął w Kijowskiej Akademii Duchownej, zaś zakończył w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1720 złożył wieczyste śluby mnisze i został przełożonym monasteru św. Mikołaja w Białogrodzie oraz sędzią sądu duchownego przy eparchii białogrodzkiej. Po jedenastu latach został przeniesiony do eparchii pskowskiej jako przełożony Monasteru Snietogórskiego. Następnie od 1734 do 1736 był przełożonym monasteru św. Hipacego w Kostromie, zaś od 1736 do 1738 - Monasteru Nowospasskiego. Objęcie tej godności oznaczało równocześnie wejście do Świątobliwego Synodu Rządzącego.
6 grudnia 1738 miała miejsce jego chirotonia na biskupa czernihowskiego i nowogrodzko-siewierskiego. Dwa lata później otrzymał nominację do objęcia katedry tobolskiej; po intronizacji w Tobolsku miał również zostać podniesiony do godności metropolity. Nie wyjechał jednak do wskazanego miasta i przez dwa lata nie był ordynariuszem żadnej eparchii. 1 września 1742 został pierwszym biskupem petersburskim.
W 1745 na własną prośbę został przeniesiony na katedrę perejasławską i boryspolską. W eparchii tej działał na rzecz poprawy poziomu moralności i wykształcenia duchowieństwa oraz zwalczał przesądy. Był hierarchą władczym i surowym. Zmarł w 1751 i został pochowany w klasztorze w Perejasławiu.
Przypisy
- ↑ S. Bajkułowa, J. Matwiejewa, Rukowoditieli Sankt-Petierburga, Olma Media Group, 2003, ISBN 978-5-7654-2114-7, s. 280
Bibliografia
- Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego. ortho-rus.ru. .