Znaczenie Chirotonia jest przedmiotem debaty od dziesięcioleci. Niezależnie od tego, czy jest to osobiste, zawodowe czy akademickie, Chirotonia odgrywa kluczową rolę w naszym codziennym życiu. Od początków do dzisiejszej ewolucji Chirotonia był przedmiotem studiów i badań prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule zbadamy różne aspekty Chirotonia, od jego wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii. Ponadto przeanalizujemy, w jaki sposób Chirotonia wpłynął i ukształtował różne aspekty naszego życia, zapewniając głębszy wgląd w jego znaczenie we współczesnym świecie.
Chirotonia (gr. χειροτονία „wyciągnąć ręce”, cs. rukopołożenije) − w Kościele prawosławnym i greckokatolickim udzielenie święceń wyższych kolejno na diakona, prezbitera i biskupa.
Chirotonia ma miejsce zawsze podczas liturgii i zawsze jest sprawowana indywidualnie (nigdy nie wyświęca się kilku kandydatów jednocześnie, tj. w czasie jednej liturgii może być wyświęcony tylko jeden biskup, tylko jeden prezbiter, i tylko jeden diakon). Władzę udzielania święceń ma jedynie biskup, natomiast chirotonii nowego biskupa dokonywać musi trzech lub przynajmniej dwóch biskupów, co podkreśla kolegialny charakter episkopatu. Nawiązaniem do tradycji wyboru biskupów z czasów pierwszych wieków chrześcijaństwa jest potwierdzenie święceń biskupów przez zgromadzonych wiernych, którzy w odpowiednim momencie liturgii wznoszą okrzyki „Axios!” („Godzien!”).