Nigel Martyn

Obecnie Nigel Martyn stał się tematem o dużym znaczeniu w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę społeczną, polityczną, gospodarczą czy kulturalną, Nigel Martyn przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zawodzie. Zjawisko to wzbudziło duże zainteresowanie ze względu na jego wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Nigel Martyn i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od powstania do obecnej ewolucji Nigel Martyn wywołał dyskusje i debaty, których liczba stale rośnie. Poprzez tę analizę staramy się lepiej zrozumieć znaczenie Nigel Martyn i jego konsekwencje dla naszego społeczeństwa.

Nigel Martyn
Pełne imię i nazwisko

Anthony Nigel Martyn

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1966
St Austell

Wzrost

193 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1987–1989 Bristol Rovers 101 (0)
1989–1996 Crystal Palace 272 (0)
1996–2003 Leeds United 207 (0)
2003–2006 Everton 86 (0)
W sumie: 666 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2002  Anglia 23 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anthony Nigel Martyn (ur. 11 sierpnia 1966 w St Austell) – angielski piłkarz występujący na pozycji bramkarza. Obecnie jest trenerem bramkarzy w klubie Bradford City.

Karierę rozpoczynał w Bristol Rovers. W 1989 przeszedł do Crystal Palace, gdzie występował przez 7 lat. Następnie w 1996 był piłkarzem Leeds United. W 2003 po tym jak coraz częściej zaczął występować w bramce Paul Robinson, Martyn zdecydował się odejść do Evertonu. Sezonem przełomowym był 20042005, kiedy to zajął z Evertonem w Premiership 4. miejsce, wyprzedzając między innymi lokalnego rywala Liverpool. Martyn zaczął być porównywany do byłego bramkarza Evertonu Neville’a Southalla. W 2006 po wielu latach spędzonych na boisku zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

W reprezentacji Anglii wystąpił w 23 meczach. Był tam głównie rezerwowym, ponieważ pierwszym bramkarzem był David Seaman. Zadebiutował w reprezentacji w 1992 w meczu przeciwko ZSRR. Był składzie reprezentacji na kilka ważniejszych piłkarskich imprez m.in. mistrzostw Europy 1992 r., mistrzostw świata w 1998 r., mistrzostw Europy w 2000 r. i mistrzostw świata w 2002 r. Na mistrzostwach Europy w 2000 zaliczył jedyny występ w ważniejszej piłkarskiej imprezie. Zagrał tam w fazie grupowej przeciwko reprezentacji Rumunii. Anglia ten mecz jednak przegrała i przez to musiała wracać do domu już po trzech meczach w fazie grupowej.