Misha Dichter

W dzisiejszym świecie Misha Dichter stał się tematem ciągłego zainteresowania szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, znaczenie w określonym czasie czy wpływ w określonych obszarach, Misha Dichter przykuł uwagę zarówno naukowców, profesjonalistów, jak i entuzjastów. Jego znaczenie jest niezaprzeczalne, a jego obecność jest odczuwalna w różnych obszarach życia codziennego. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Misha Dichter i analizować jego różne aspekty, aby lepiej zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie.

Misha Dichter
Data i miejsce urodzenia

27 września 1945
Szanghaj

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Misha Dichter (ur. 27 września 1945 w Szanghaju) – amerykański pianista pochodzenia polskiego.

Życiorys

Urodził się w Szanghaju w rodzinie polskich Żydów. Wychowywał się w Los Angeles, w wieku 15 lat został laureatem konkursu Music Educators National Conference. Kształcił się w Juilliard School of Music w Nowym Jorku, gdzie jego nauczycielką była Rosina Lhévinne. W 1966 roku zajął II miejsce na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. W tym samym roku debiutował w Stanach Zjednoczonych, występując z Boston Symphony Orchestra na festiwalu w Tanglewood.

Występował w Europie i Stanach Zjednoczonych, często w duecie fortepianowym ze swoją żoną Cipą Dichter, z d. Glazman, którą poślubił 21 stycznia 1968 roku w Nowym Jorku. Specjalizował się w repertuarze romantycznym; dla wytwórni Philips Records dokonał kompletnego nagrania Rapsodii węgierskich Ferenca Liszta.

W 2006 roku został u niego zdiagnozowany przykurcz Dupuytrena, na skutek czego musiał podjąć wielomiesięczne leczenie umożliwiające mu dalsze granie.

Przypisy

  1. a b c d Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 192. ISBN 978-83-01-13410-5.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1216. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c d e f g h Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 37. ISBN 978-0-8108-8879-1.
  4. Classical Notes. „Billboard”, s. 35, 1968-01-20. (ang.).