Mirosław Bukowski
W dzisiejszym świecie Mirosław Bukowski stał się tematem najwyższej wagi i zainteresowania szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w dziedzinie nauki czy wpływ na rozwój gospodarczy, Mirosław Bukowski zdołał przyciągnąć uwagę i debatę ekspertów, profesjonalistów i obywateli na całym świecie. W całej historii Mirosław Bukowski odegrał kluczową rolę w ewolucji różnych aspektów życia ludzkiego, a jego badanie i zrozumienie są niezbędne, aby stawić czoła wyzwaniom i możliwościom, które pojawiają się dzisiaj. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ, znaczenie i implikacje Mirosław Bukowski, analizując jego różne aspekty i oferując globalny pogląd na jego znaczenie we współczesnym świecie.
| Imię i nazwisko |
Mirosław Andrzej Bukowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1936 |
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Mirosław Andrzej Bukowski (ur. 5 stycznia 1936 w Warszawie) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.
Życiorys
W latach 1954–1959 studiował kompozycję pod kierunkiem Floriana Dąbrowskiego w PWSM w Poznaniu; następnie w latach 1959–1960 dyrygenturę u Bohdana Wodiczki w Sopocie oraz u Zbigniewa Chwedczuka w Poznaniu.
W 1963 został wykładowcą w poznańskiej PWSM, gdzie w latach 1984–1990 był dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, a w latach 1991–1996 kierownikiem Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Od 1989 profesor nadzwyczajny, a od 1993 profesor zwyczajny tej uczelni.
Od 1983 wykładał także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze, a następnie Uniwersytecie Zielonogórskim jako profesor w Instytucie Kultury i Sztuki Muzycznej.
W latach 1973–1977 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej.
Lauret nagrody Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1981).
Twórczość
W swojej twórczości wykorzystuje współczesne techniki kompozytorskich (z wyjątkiem tych najbardziej radykalnych), eksponując zwłaszcza elementy witalne i ekspresywne. Jego idiom to wyrazistość formy, harmonika o walorach kolorystycznych, starannie kontrolowana technika aleatoryczna.
Jego główne kompozycje: na orkiestrę – Swinging concerto (1967), Interferencje (1973), Koncert na wiolonczelę i orkiestrę (1975); wokalno-instrumentalne – Znikomość (1986), Requiem (1991), Stances (1994); fortepianowe – I Sonata (1959), III Sonata (1972), Nokturny (1994). Pisał też utwory kameralne, chóralne i muzykę teatralną.
Jest również autorem licznych publikacji naukowych i wystąpień poświęconych problematyce muzycznej.
Odznaczenia
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
- Złoty Krzyż Zasługi (1982)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Tatarska 2012 ↓, s. 84-85.
- ↑ a b Bukowski Mirosław. Akademia Muzyczna w Bydgoszczy . . . (pol.).
- ↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 127.
- ↑ Janusz Kapuściak, Marek Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 191, ISBN 83-905295-5-6.
Bibliografia
- Janina Tatarska: Bukowski Mirosław Andrzej. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. II. T. 1: AB suplement, część biograficzna. Kraków: PWM, 2012, s. 84-85. ISBN 978-83-224-0492-8. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Wielka Encyklopedia PWN. Jan Wojnowski. T. 5. Warszawa: PWN, 2001, s. 16. (pol.).