Miquel Soler

W tym artykule dogłębnie zgłębimy temat Miquel Soler i przeanalizujemy go z różnych perspektyw. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w branży zawodowej, Miquel Soler przykuł uwagę ekspertów i entuzjastów na całym świecie. Na tych stronach zbadamy pochodzenie Miquel Soler, jego ewolucję w czasie i wpływ na współczesną kulturę. Dodatkowo zagłębimy się w implikacje Miquel Soler w różnych obszarach, takich jak technologia, zdrowie, polityka i nie tylko. Artykuł ten niewątpliwie będzie nieocenionym źródłem informacji dla osób pragnących lepiej zrozumieć fenomen Miquel Soler i jego wpływ na dzisiejszy świat.

Miquel Soler
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Miquel Soler Sararols

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1965
Girona

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1979–1983 UE Olot
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1988 Espanyol Barcelona 118 (4)
1985–1986 CE L’Hospitalet (wyp.) ? (?)
1988–1991 FC Barcelona 76 (2)
1991–1992 Atlético Madryt 25 (1)
1992–1993 FC Barcelona 5 (0)
1993–1995 Sevilla FC 75 (1)
1995–1996 Real Madryt 14 (1)
1996–1998 Real Saragossa 39 (2)
1998–2003 RCD Mallorca 152 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1987  Hiszpania U-21 3 (0)
1987 Hiszpania U-23 2 (0)
1987–1991  Hiszpania 9 (0)
1993–1998  Katalonia 3 (0)
W sumie: 17 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Miquel Soler Sararols (ur. 16 marca 1965 w Gironie) – hiszpański piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Soler rozpoczął w amatorskim klubie UE Olot. Następnie przeszedł do Espanyolu Barcelona. 3 września 1983 roku zadebiutował w Primera División w przegranym 1:4 domowym spotkaniu z Atlético Madryt. W 1985 roku został wypożyczony z Espanyolu do CE L’Hospitalet z Segunda División B. W trakcie sezonu 1985/1986 wrócił do Espanyolu. W 1988 roku wystąpił w finale Pucharu UEFA z Bayerem 04 Leverkusen (3:0 i gol, 0:3 karne 2:3).

Po tym sukcesie Soler przeszedł do lokalnego rywala Espanyolu, FC Barcelona. W jej barwach po raz pierwszy wystąpił 3 września 1988 w meczu z Espanyolem (2:0). W 1989 roku wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów (zagrał 29 minut w wygranym 2:0 finale z Sampdorią). W 1990 roku zdobył Puchar Króla, a w 1991 roku znów dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów (1:2 z Manhesterem United). W tamtym roku został z Barceloną mistrzem Hiszpanii.

W 1991 roku Soler odszedł do Atlético Madryt, gdzie zadebiutował 1 września w meczu z Burgos CF (2:0). Z Atlético zdobył swój drugi Puchar Hiszpanii w 1992 roku, po czym wrócił do Barcelony, ale rozegrał w niej tylko 5 spotkań. W 1993 roku został z nią mistrzem kraju.

Latem 1993 Soler został piłkarzem Sevilli FC. Stał się w niej podstawowym zawodnikiem, a swój debiut zaliczył 5 września 1993 w spotkaniu z Realem Saragossa (2:1). W Sevilli przez dwa sezony zagrał 75 razy.

W 1995 roku Soler przeszedł do Realu Madryt. 8 października zadebiutował w nim w meczu z Compostelą (2:1). W Realu pełnił rolę rezerwowego dla Mikela Lasy i po sezonie odszedł do Realu Saragossa (debiut: 19 lutego 1997 w wygranym 5:0 meczu ze Sportingiem Gijón), gdzie grał przez dwa lata.

Ostatnim klubem w karierze Solera była RCD Mallorca, do której przeszedł w 1998 roku. 30 sierpnia tamtego roku wystąpił w niej po raz pierwszy, w meczu z Salamanką (0:0). W 1999 roku rozegrał 90 minut w finale ostatniego w historii Pucharu Zdobywców Pucharów z S.S. Lazio (1:2). W 2003 roku zdobył z Mallorką Puchar Króla, a następnie zakończył karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1983/84 Espanyol Barcelona Hiszpania  Primera División 22 0
1984/85 8
1985/86 CE L’Hospitalet Segunda División B ? ?
1985/86 Espanyol Barcelona Primera División 14 2
1986/87 41 2
1987/88 33 0
1988/89 FC Barcelona 23 1
1989/90 27 0
1990/91 26 1
1991/92 Atlético Madryt 25 1
1992/93 FC Barcelona 5 0
1993/94 Sevilla FC 37
1994/95 38 1
1995/96 Real Madryt 14 1
1996/97 Real Saragossa 15 0
1997/98 24 2
1998/99 RCD Mallorca 34 0
1999/00 32
2000/01 35
2001/02 37 1
2002/03 14 0

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Hiszpanii Soler zadebiutował 29 kwietnia 1987 roku w przegranym 1:3 spotkaniu eliminacji do Euro 88 z Rumunią. W 1988 roku został powołany przez selekcjonera Miguela Muñoza do kadry na ten turniej. Tam wystąpił w 2 spotkaniach grupowych: z Danią (3:2) i z Włochami (0:1). Od 1987 do 1991 roku rozegrał w kadrze narodowej 9 meczów. Występował także w reprezentacji U-21 i niezrzeszonej w FIFA reprezentacji Katalonii.

Bibliografia