W tym artykule zbadamy wpływ Luis Aragonés na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa. Od wpływu na technologię po wpływ na kulturę popularną, Luis Aragonés przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Luis Aragonés ukształtował nasze życie i spowodował istotne zmiany w naszym postrzeganiu świata. Od momentu pojawienia się Luis Aragonés wywołał żarliwe debaty i był przedmiotem niezliczonych badań, co skłoniło nas do refleksji nad jego znaczeniem we współczesnym kontekście.
Luis Aragonés (2008) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Luis Aragonés Suárez | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 lipca 1938 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
1 lutego 2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Luis Aragonés Suárez (ur. 28 lipca 1938 w Hortalezie, zm. 1 lutego 2014 w Madrycie) – hiszpański trener piłkarski, wcześniej piłkarz. Na przełomie lat 60. i 70. był jednym z najlepszych zawodników Atlético Madryt, który w tamtym okresie osiągał swoje największe sukcesy. Po zakończeniu kariery sportowej sześciokrotnie prowadził klub z Madrytu, zdobywając z nim wszystkie najważniejsze laury w lidze hiszpańskiej. Od lipca 2004 był selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii, którą doprowadził do 1/8 finału Mistrzostw Świata 2006 oraz do zwycięstwa w Mistrzostwach Europy 2008. Ostatnim klubem Aragonésa, który prowadził jako trener był turecki Fenerbahçe SK.
Był jednym z najskuteczniejszych ofensywnych pomocników w lidze hiszpańskiej. Zaczynał sportową przygodę w Getafe CF, przez trzy sezony był również zawodnikiem Realu Madryt, ale szefowie klubu nie poznali się na jego talencie i nie pozwolili na debiut w pierwszej drużynie.
Kiedy miał 26 lat podpisał kontrakt z Atlético Madryt, gdzie wyrósł na jedną z gwiazd Primera División. Był specjalistą od stałych fragmentów gry i liderem drużyny, która na przełomie lat 60. i 70. trzykrotnie triumfowała w rozgrywkach o mistrzostwo kraju, a w sezonie 1973/1974 dotarła do finału Pucharu Mistrzów, w którym przegrała w dwumeczu (1:1 – strzelił w tym spotkaniu bramkę – i 0:4) z Bayernem Monachium.
W ciągu jedenastu lat rozegrał dla Atlético 265 meczów w lidze, w których zdobył 123 gole. Aragonés, którego madryccy kibice nazywali po prostu Luis, zakończył piłkarską karierę w wieku 37 lat.
W reprezentacji Hiszpanii od 1965 do 1972 rozegrał 12 meczów i strzelił 3 gole. W hiszpańskiej Primera División rozegrał 370 meczów i strzelił 172 gole.
Mimo iż w ciągu ponad trzydziestoletniej kariery szkoleniowej prowadził osiem różnych zespołów z Primera División, najbardziej znany jest z pracy w Atlético Madryt. Pracował w tym klubie sześciokrotnie, zdobywając z nim wszystkie najważniejsze krajowe laury. Ponadto w 1986 doprowadził go do pierwszego od 1974 finału europejskich pucharów (porażka 0:3 z Dynamem Kijów w Pucharze Zdobywców Pucharów), a w 2002, po dwuletniej przerwie, wprowadził ponownie do pierwszej ligi.
Był także trenerem FC Barcelona, z którym triumfował w rozgrywkach o Puchar Hiszpanii, trzykrotnie Realu Betis, RCD Espanyol, Sevilli FC, Valencii CF, Realu Oviedo i ostatnio dwa razy RCD Mallorca.
Po Euro 2004 66-letni Aragonés zastąpił Iñakiego Sáeza na stanowisku selekcjonera reprezentacji Hiszpanii. Mimo iż do Mundialu 2006 drużyna awansowała dopiero po barażach (5:1 i 1:1 ze Słowacją), to od czasu mistrzostw Europy do 27 czerwca 2006 nie zanotowała porażki. Pierwszą przegraną w roli selekcjonera Aragones zaliczył w drugiej rundzie mistrzostw świata, kiedy jego drużyna uległa 1:3 Francji i odpadła z turnieju. Do tego meczu jego bilans przedstawiał się następująco: 24 mecze, 16 zwycięstw – 8 remisów – 0 porażek.
Aragonés wprowadził do drużyny szereg młodych zawodników (m.in. Davida Villę, Sergio Ramosa, Cesca Fàbregasa i Andrésa Iniestę). Za jego kadencji z drużyną narodową pożegnał się natomiast Raúl, odsunięty od kadry po przegranym 2:3 meczu eliminacji Euro 2008 z Irlandią Północną, rozegranym we wrześniu 2006.
W 2008 Aragonés doprowadził reprezentację Hiszpanii do zwycięstwa w Mistrzostwach Europy. W finałowym meczu Hiszpanie pokonali 1:0 Niemców. Zwycięstwo drużyny Aragonésa jest pierwszym zwycięstwem hiszpańskiej kadry narodowej w rozgrywkach międzynarodowych seniorów od czasu wygranej w Mistrzostwach Europy w 1964
W sezonie 2008/2009 był trenerem tureckiego klubu Fenerbahçe SK. Po meczu w finale Pucharu Turcji 13 maja 2009 roku z Besiktasem przegranym 2:4 przez Fenerbahçe, trener został zwolniony przez prezesa klubu. Jako przyczynę prezes podał niekorzystny wynik w finale i niesatysfakcjonującą grę w lidze.