Meta Language
W tym artykule zajmiemy się Meta Language, tematem, który przykuł uwagę wielu osób na całym świecie. Aby zapewnić kompleksowy i szczegółowy obraz Meta Language, zbadamy różne aspekty związane z tym tematem, od jego początków po dzisiejsze znaczenie. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować czytelnikom głębokie i pełne zrozumienie Meta Language. Dodatkowo przeanalizujemy wpływ, jaki Meta Language wywarł na różne obszary, a także jego możliwe implikacje na przyszłość. Ostatecznie ten artykuł ma na celu rzucić światło na Meta Language, zapewniając czytelnikom świadomą i wzbogacającą perspektywę na ten temat.
 |
Ten artykuł od 2015-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Meta Language, ML – rodzina funkcyjnych języków programowania, które charakteryzują się statycznym, silnym typowaniem. Jako jeden z pierwszych języków udostępniał typy polimorficzne.
Został zaprojektowany m.in. przez Robina Milnera w roku 1973 i był częścią większego projektu LCF (Logic for Computable Functions). Zadaniem LCF było automatyczne dowodzenie poprawności funkcyjnych programów, języka ML używano właśnie do zapisu tych programów. Stąd też obecnie ML jest stosowany m.in. do automatycznego dowodzenia twierdzeń i poprawności programów, a także szybkiego prototypowania.
Rozwinęło się wiele dialektów języka, m.in. Ocaml (włączający do języka elementy programowania obiektowego), Concurrent ML (wspierający programowanie współbieżne) czy Lazy ML (który w odróżnieniu od innych dialektów stosuje leniwą ewaluację).
W roku 1984 z inicjatywy Robina Milnera ustandaryzowano język ML tworząc dialekt Standard ML. Istnieje kilkanaście implementacji tego dialektu, m.in. Moscow ML, Stanford ML i SML97. W roku 2000 standard został poprawiony, czego efektem było powstanie ML-2000.