W dzisiejszym świecie Mark Lewis-Francis stał się tematem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, kulturę, czy ogólnie o społeczeństwo, Mark Lewis-Francis zyskał znaczące znaczenie, którego nie można zignorować. Jego wpływ i skala wywołały sprzeczne opinie i zróżnicowane stanowiska, co pokazuje wagę i złożoność tego problemu. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Mark Lewis-Francis, od jego początków po obecne implikacje, w celu przedstawienia panoramicznego obrazu, który pozwoli nam zrozumieć szerokość i głębokość tego zjawiska.
Mark Lewis-Francis podczas mistrzostw świata w Osace (2007) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
189 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Birchfield Harriers Birmingham | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Mark Lewis-Francis (ur. 4 września 1982 w Darlaston) – brytyjski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich, a następnie bobsleista.
Złoty medalista olimpijski w biegu rozstawnym. Zdobył dwa brązowe krążki mistrzostw świata oraz dwukrotnie był medalistą mistrzostw Starego Kontynentu. Pierwsze sukcesy zaczął odnosić jeszcze jako junior młodszych i junior zdobywając medale imprez międzynarodowych w tych kategoriach wiekowych. Stawał na podium mistrzostw Wielkiej Brytanii (w hali i na stadionie) w różnych kategoriach wiekowych.
Międzynarodową karierę zaczynał w 1999 roku kiedy to został mistrzem świata juniorów młodszych oraz wicemistrzem Europy juniorów w biegu sprinterskim na 100 metrów. Rok później zdobył złoty medal i tytuł mistrza świata juniorów. Sezon 2001 zaczął od brązu halowych mistrzostw globu w biegu na 60 metrów, a latem wygrał bieg na 100 metrów podczas juniorskich mistrzostw Starego Kontynentu. W kolejnym roku został halowym wicemistrzem Europy na 60 metrów oraz zajął siódme miejsce w igrzyskach Wspólnoty Narodów. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) razem z kolegami z reprezentacyjnej sztafety sięgnął po złoto w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów. Mark Lewis-Francis zdobył srebrny medal w biegu na 60 m podczas halowych mistrzostw Europy w Madrycie w 2005 roku, jednak testy dopingowe wykazały, iż palił on marihuanę, przez co medal został mu odebrany. Zgodnie z wytycznymi Brytyjskiego Komitetu Olimpijskiego każdy zawodnik, który ma na swoim koncie wpadkę dopingową ma dożywotni zakaz startów na igrzyskach olimpijskich w barwach Wielkiej Brytanii. Dla Lewisa-Francisa zrobiono jednak wyjątek, biorąc pod uwagę fakt, iż palenie marihuany nie pomaga w żaden sposób w osiąganiu lepszych wyników w sprincie. W biegu sztafetowym 4 × 100 metrów zdobył brąz na mistrzostwach świata w 2005 oraz rok później został mistrzem Europy. Ponownie na najniższym stopniu podium brytyjska sztafeta z Lewisem-Francisem w składzie stanęła w 2007 na mistrzostwach świata w Osace. Duże sukcesy odniósł w 2010, kiedy to w biegu na 100 metrów zdobył srebrny medal mistrzostw Europy, był trzeci w zawodach pucharu interkontynentalnego oraz wywalczył srebrny medal na igrzyskach Wspólnoty Narodów.
Pod koniec listopada 2015 Lewis-Francis zadebiutował w oficjalnych zawodach międzynarodowych w boslejach. Występując jako rozpychający, w dwójce z Bruce'em Taskerem, zajął 8. miejsce w zawodach Pucharu Europy.
Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
1999 | Mistrzostwa Europy juniorów | Ryga | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,37 |
Mistrzostwa świata juniorów młodszych | Bydgoszcz | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,40 | |
2000 | Mistrzostwa świata juniorów | Santiago | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,12 |
sztafeta 4 × 100 m | 39,05 | ||||
2001 | Halowe mistrzostwa świata | Lizbona | bieg na 60 m | 3. miejsce | 6,51 |
Superliga pucharu Europy | Brema | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,13 | |
Mistrzostwa Europy juniorów | Grosseto | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,09 | |
sztafeta 4 × 100 m | 39,24 CR | ||||
Mistrzostwa świata | Edmonton | bieg na 100 m | półfinał | 10,26 | |
2002 | Halowe mistrzostwa Europy | Wiedeń | bieg na 60 m | 2. miejsce | 6,55 |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Manchester | bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,54 | |
2003 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | bieg na 60 m | 4. miejsce | 6,57 |
Superliga pucharu Europy | Florencja | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,22 | |
Mistrzostwa świata | Paryż | bieg na 100 m | półfinał | 10,44 | |
2004 | Igrzyska olimpijskie | Ateny | bieg na 100 m | półfinał | 10,28 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,07 | |||
2005 | Superliga pucharu Europy | Florencja | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,10 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,67 | |||
Mistrzostwa świata | Helsinki | bieg na 100 m | ćwierćfinał | 10,53 | |
sztafeta 4 × 100 m | 3. miejsce | 38,27 | |||
2006 | Mistrzostwa Europy | Göteborg | bieg na 100 m | 5. miejsce | 10,16 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,91 | |||
Puchar świata | Ateny | sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 38,45 | |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Melbourne | bieg na 100 m | ćwierćfinał | 10,41 | |
2007 | Superliga pucharu Europy | Monachium | sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,30 |
Mistrzostwa świata | Osaka | bieg na 100 m | półfinał | 10,19 | |
sztafeta 4 × 100 m | 3. miejsce | 38,30 | |||
2010 | Mistrzostwa Europy | Barcelona | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,18 |
sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 39,49 | |||
Puchar interkontynentalny | Split | bieg na 100 m | 3. miejsce | 10,16 | |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Nowe Delhi | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,20 | |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,74 |