W świecie Maria Liktoras jest wiele rzeczy, które możemy eksplorować i odkrywać. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Maria Liktoras był tematem ciągłego zainteresowania i wzbudzał ciekawość wielu ludzi. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Maria Liktoras i zbadamy jego różne aspekty, od aspektów historycznych po dzisiejsze implikacje. Idąc tym tropem, odkryjemy, jak Maria Liktoras ewoluował w czasie i jak odcisnął swoje piętno na ludzkości. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i poznania Maria Liktoras. Zacznijmy!
Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1975 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
191 cm | |||||||||
Pozycja | ||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||
| ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Maria Liktoras, ukr. Марія Лікторас (ur. 20 lutego 1975 w Mineralnych Wodach) – polska siatkarka narodowości ukraińskiej, grająca na pozycji środkowej, reprezentantka Polski. Mistrzyni Europy w 2003.
Do 1997 występowała w ukraińskim zespole Dynamo Jenestra Odessa. W 1997 przeszła do ligi polskiej. Była zawodniczką Chemika Police (1997–1998) i Nafty Piła (1998–2003). Od 2003 grała w zespole Winiary Kalisz, a od 2006 w rosyjskim klubie Bałakowskaja AES Bałakowo. Następnie była siatkarką moskiewskiego Dinama.
Polskie obywatelstwo uzyskała w 2001, a w 2003 zadebiutowała w reprezentacji Polski. W tym samym roku wywalczyła złoty medal na mistrzostwach Europy. W mistrzostwach Europy w 2005 nie wzięła udziału z powodu kontuzji.
W 2008 została powołana przez Marca Bonittę na igrzyska olimpijskie w Pekinie, po których (razem z Małgorzatą Glinką-Mogentale) zakończyła karierę reprezentacyjną. W reprezentacji wystąpiła łącznie 173 razy. Zrezygnowała z kariery siatkarskiej w związku z zajściem w ciążę (w 2009 urodziła syna). Zatrudniona później jako nauczycielka i trenerka siatkówki w Policach.
W 2010 kandydowała na radną Szczecina z ramienia komitetu Piotra Krzystka, którego po zwycięstwie w wyborach prezydenckich zastąpiła w radzie miasta. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję. W 2018 nie została ponownie wybrana. W 2024 ponownie wystartowała na radną z listy komitetu Piotra Krzystka.