Leszek Lackorzyński

W dzisiejszym świecie Leszek Lackorzyński to bardzo istotny temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku, płci i kultury. Wraz z postępem technologii i dostępem do informacji, Leszek Lackorzyński stał się centralnym punktem dyskusji i zainteresowania współczesnego społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o sieci społecznościowe, media, czy codzienne rozmowy, Leszek Lackorzyński zdołał wpłynąć na sposób, w jaki myślimy i działamy w naszym codziennym życiu. Dlatego tak istotne jest głębsze zgłębienie tego tematu, aby zrozumieć jego znaczenie i implikacje zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym.

Leszek Lackorzyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1941
Hrubieszów

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 2019
Gdańsk

Senator III kadencji
Okres

od 19 września 1993
do 20 października 1997

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności
Grób Leszka Lackorzyńskiego na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku

Leszek Juliusz Lackorzyński (ur. 17 grudnia 1941 w Hrubieszowie, zm. 3 stycznia 2019 w Gdańsku) – polski prawnik i polityk, prokurator, senator III kadencji.

Życiorys

Syn Stefana i Anieli. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Ukończył następnie studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1968 pracował w Prokuraturze Powiatowej w Koszalinie, od 1976 zatrudniony w Prokuraturze Rejonowej w Gdańsku. Prowadził m.in. przez pewien czas śledztwo w sprawie Pawła Tuchlina (Skorpiona). W 1981 organizował i został przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego usunięto go z przyczyn politycznych ze stanowiska prokuratora. W latach 80. prowadził społecznie doradztwo prawne dla osób represjonowanych. Od 1991 przez kilka lat był prokuratorem wojewódzkim w Gdańsku.

W wyborach w 1993 uzyskał mandat senatora z ramienia „Solidarności” w województwie gdańskim. Pod koniec kadencji był senatorem niezrzeszonym. Pracował m.in. w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich. Przez kilka miesięcy reprezentował Senat w Krajowej Radzie Sądownictwa. W 1997 nie uzyskał reelekcji jako kandydat niezależny, w 2001 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Jako prokurator przeszedł w stan spoczynku, wycofał się też z działalności politycznej.

Został pochowany na cmentarzu Oliwskim (kwatera 30/8/10).

W 2020 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Przypisy