Kościół św. Marii Magdaleny w Valletcie
W dzisiejszym świecie Kościół św. Marii Magdaleny w Valletcie to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu powstania Kościół św. Marii Magdaleny w Valletcie był przedmiotem debaty i dyskusji w różnych obszarach, budząc zarówno zainteresowanie, jak i kontrowersje. W miarę upływu czasu znaczenie Kościół św. Marii Magdaleny w Valletcie staje się coraz bardziej oczywiste, znacząco wpływając na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Kościół św. Marii Magdaleny w Valletcie, analizując jego wiele aspektów i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
| Kościół | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Valletta, Merchants Street (Triq il-Merkanti)/North Street (Triq it-Tramuntana) | ||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół |
rzymskokatolicki | ||||||
| Archidiecezja | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Malty  | |||||||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |||||||
 35°54′01,0″N 14°31′03,2″E/35,900278 14,517556
| |||||||
Kościół św. Marii Magdaleny (malt. Knisja ta' Santa Marija Madalena, ang. Church of St Mary Magdalene) – rzymskokatolicki kościół w Valletcie na Malcie. Był częścią azylu Sióstr Magdalenek, przylegającego do kościoła. W połowie XX wieku został zdesakralizowany, ponownie poświęcony przez biskupa Charlesa Sciclunę 25 lutego 2015 roku.
Historia
Kościół zbudowano około roku 1595, jako kościół Sióstr Magdalenek, których klasztor przylegał do niego. Kiedy większość klasztorów była raczej uboga, maltańskie Magdalenki nie mogły się na to uskarżać. W roku 1602 Klemens VIII dał klasztorowi prawo do 1/5 rzeczy ruchomych oraz nieruchomości po zmarłych prostytutkach na Malcie. To zmieniło status majątkowy zakonu; wkrótce stał się najbogatszym klasztorem na Malcie. Praca Sióstr Magdalenek zakończyła się w roku 1798 wraz z przybyciem Francuzów, którzy zabrali wszystkie bogactwa i posiadłości zakonu. Siostry przeniosły się do klasztoru św. Katarzyny. Ostatnia „Magdalenka” zmarła w roku 1846. Kościół służył później żołnierzom wyznania rzymskokatolickiego, stacjonującym w Forcie St. Elmo, jak również rodzinom marynarzy z koszar Camerata po drugiej stronie ulicy. W roku 1941, w czasie II wojny światowej, klasztor został zburzony podczas bombardowania lotniczego. W jego miejscu zbudowana została szkoła podstawowa. Po tym kościół został opuszczony. Jego ołtarze przeniesiono do klasztoru św. Katarzyny. Nieco później, aż do roku 2006, budynek służył jako garaż-przechowalnia pojazdów parad karnawałowych. W roku 2008 kościół został wyczyszczony i częściowo odrestaurowany.
Budynek kościoła jest umieszczony na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod nrem 00539.
Architektura
Kościół zbudowany jest na planie kwadratu, jego boczna ściana, bardzo wyeksponowana, posiada jedynie dwa okna. Fasada zbudowana w stylu manierystycznym z centralną wnęką wpasowaną w kwadrat budynku. Są tam trzy wnęki, ułożone na dwóch poziomach. Wewnątrz kościoła króluje styl barokowy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Valletta – St. Mary Magdalen. malta-canada.com. . . (ang.).
- ↑ Magdalene Nuns and Penitent Prostitutes (Valletta). melitensia.blogspot.com. . . (ang.).
- ↑ Louis Scerri: A convent for fallen women. Times of Malta . 2014-03-23. . . (ang.).
- ↑ One World – Protecting the most significant buildings, monuments and features of Valletta (65) Church of St Mary Magdalene. Times of Malta data=2008-12-30 . . . (ang.).
- ↑ Church of Mary Magdalene. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2012-08-27. . (ang.).
- † Zburzone / Rozebrane / Ruiny