W tym artykule zajmiemy się tematem Karin Buder z różnych perspektyw, aby przeanalizować i zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie. Karin Buder to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach, a jego oddziaływanie rozciąga się od sfery osobistej po społeczną. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty związane z Karin Buder, dostarczając szczegółowych informacji i dogłębnych analiz, które pozwolą naszym czytelnikom uzyskać kompleksową wizję tego tematu. Ponadto zbadamy wpływ Karin Buder w różnych kontekstach historycznych i geograficznych, aby zrozumieć jego ewolucję w czasie. Prezentując dane, referencje i opinie ekspertów, chcemy zapewnić naszym czytelnikom pełny i wzbogacający wgląd w Karin Buder.
Data i miejsce urodzenia |
28 lipca 1964 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SV St. Gallen | |||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
11.01.1983, Davos | |||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
5.12.1986, Waterville Valley (3. miejsce – slalom) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Karin Buder (ur. 28 lipca 1964 w Sankt Gallen) – austriacka narciarka alpejska, mistrzyni świata.
Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawiła się w 1982 roku, startując podczas mistrzostw świata juniorów w Auron. W swoim jedynym starcie zajęła tam jedenaste miejsce w gigancie.
Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 11 stycznia 1983 roku w Davos, gdzie zajęła 10. miejsce w slalomie. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 5 grudnia 1986 roku w Waterville Valley, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją dwie reprezentantki Szwajcarii: Erika Hess i Brigitte Oertli. W kolejnych startach jeszcze czterokrotnie stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 11 marca 1990 roku w Stranda była najlepsza w slalomie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1989/1990, kiedy zajęła 16. miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji slalomu była czwarta.
Największy sukces w karierze osiągnęła w 1993 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Morioce zdobyła złoty medal w slalomie. Wyprzedziła tam Julie Parisien z USA i swą rodaczkę Elfi Eder. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też czwarta w tej samej konkurencji podczas mistrzostw świata w Crans-Montana cztery lata wcześniej. Walkę o podium przegrała tam z Mateją Svet ze Jugosławii o 0,29 sekundy. W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując piąte miejsce w gigancie.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 20 lutego | 1992 | Albertville | Slalom | 1:32,68 | +1,00 | Petra Kronberger |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 7 lutego | 1987 | Crans-Montana | Slalom | 1:33,30 | +1,38 | Erika Hess |
DNF1 | 1 lutego | 1991 | Saalbach | Slalom | 1:25,90 | - | Vreni Schneider |
1. | 9 lutego | 1993 | Morioka | Slalom | 1:27,66 | - | - |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 5 marca | 1982 | Auron | Gigant | 2:35,82 | +5,30 | Michaela Gerg |