Jakub Mestre Iborra
W dzisiejszym świecie Jakub Mestre Iborra stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na teraźniejszość, Jakub Mestre Iborra jest tematem, który budzi ciekawość i uwagę wielu odbiorców. W całej historii Jakub Mestre Iborra był przedmiotem badań, debat i analiz, a jego znaczenie pozostaje dziś namacalne. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Jakub Mestre Iborra, od jego początków po znaczenie we współczesnym świecie, aby zapewnić pełny i szczegółowy przegląd tego ekscytującego tematu.
| prezbiter męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 października 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 września 1936 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
11 marca 2001 |
| Wspomnienie |
29 września i 22 września (w grupie 233 męczenników) |
| Szczególne miejsca kultu |
Archidiecezja walencka |
Jakub Mestre Iborra znany też jako Jakub z Rafelbuñol, (hiszp.) Santiago Mestre Iborra (ur. 10 kwietnia 1909 w Rafelbuñol na terenie wspólnoty walenckiej, zm. 29 września 1936 w Gilet pod Walencją) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, prezbiter, kapucyn, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej.
Życiorys
Był siódmym z dziewięciorga synów Onofre Mestre i Mercedes Iborra. Ochrzczony został w miejscowej parafii w dwa dni po urodzeniu. Do zakonu kapucynów wstąpił przyjmując habit 6 czerwca 1924 r. w Olleríi. Śluby czasowe złożył 7 czerwca 1925 r., a profesję wieczystą 21 kwietnia 1930, na ręce generała ojca Melchiore da Benisa. Studia i tytuł doktora teologii uzyskał w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim. Sakrament święceń kapłańskich otrzymał tamże 26 marca 1932 r. W Hiszpanii skierowany został do pracy dydaktycznej i powierzono mu funkcję wicedyrektora seminarium duchownego w Masamagrell. Realizował swoje powołanie z posłuszeństwem, prostotą i pokorą, będąc w opinii wiernych przykładnym zakonnikiem. W pobożności Jakuba z Rafelbuñol szczególne miejsce zajmował kult maryjny.
Gdy po wybuchu wojny domowej rozpoczęły się prześladowania katolików i napaści na klasztory, zorganizował seminarzystom bezpieczne kryjówki, a później udał się w rodzinne strony. Pracował jako robotnik budowlany do 26 września 1936 r. gdy aresztowano dwadzieścia dwie osoby, wśród których znajdowali się jego bracia i ojciec. Udał się do komitetu rewolucyjnego ofiarując swoją wolność za zatrzymanych, ale został dołączony do ich grona. Wysłuchał spowiedzi uwięzionych, a 29 września został rozstrzelany z całą grupą, których jedynym przewinieniem było wyznawanie katolicyzmu.
Pochowany został w zbiorowej mogile na miejscowym cmentarzu w Rafelbuñol.
Proces informacyjny odbył się w Walencji w latach 1957–1959. Beatyfikowany w pierwszej grupie wyniesionych na ołtarze męczenników z zakonu kapucynów zamordowanych podczas prześladowań religijnych 1936–1939, razem z Józefem Aparicio Sanzem i 232 towarzyszami, pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dzienną rocznicę śmierci (29 września), a także w grupie męczenników 22 września.
Miejscem kultu Jakuba z Rafelbuñol jest archidiecezja walencka. Po translacji jego relikwie spoczywają w kaplicy Męczenników kapucyńskich klasztoru św. Magdaleny w Massamagrell.
Zobacz też
- beatyfikowani i kanonizowani w 2001 roku
- cnoty kardynalne
- wolność religijna
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Beato Giacomo da Rafelbunol (Santiago Mestre Iborra) Sacerdote e martire. 2006-10-30. . (wł.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 403. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e Directorio Franciscano. Santoral Franciscano; Beato Santiago de Rafelbuñol. . (hiszp.).
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 405. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ José Aparicio Sanz Presbítero y 232 compañeros presbíteros, religiosos, religiosas y laicos mártires. . (hiszp.).
- ↑ a b Alfonso Ramírez Peralbo, OFM Cap (postulator): Beati Martiri Spagnoli Cappuccini di Valencia. 2006-10-30. . (wł.).
- ↑ Santos y Mártires valencianos; Santiago de Rafelbuñol. . (hiszp.).