W tym artykule zajmiemy się tematem Jacek Kozłowski w sposób wyczerpujący i szczegółowy. Jacek Kozłowski to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób, a jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo jest niezaprzeczalny. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane ze Jacek Kozłowski, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejsze implikacje. Ponadto zbadamy różne opinie i perspektywy na temat Jacek Kozłowski, aby zaoferować naszym czytelnikom szeroką i kompletną wizję tego bardzo istotnego tematu. Bez wątpienia Jacek Kozłowski to temat zasługujący na dokładne zbadanie i mamy nadzieję, że ten artykuł będzie pouczającym i pouczającym przewodnikiem dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się więcej na temat Jacek Kozłowski.
Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1957 |
---|---|
Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli | |
Okres |
od 22 grudnia 2023 |
Wojewoda mazowiecki | |
Okres |
od 29 listopada 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jacek Kozłowski (ur. 18 grudnia 1957 w Sopocie) – polski polityk i menedżer, w latach 2007–2015 wojewoda mazowiecki, od 2023 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.
Ukończył studia w Instytucie Geografii Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia Master of Business Administration. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej, publikował w prasie podziemnej.
W latach 90. zajmował się także działalnością ekspercką, był ekspertem sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Rady Europy. Przez kilka lat wykładał na uczelniach wyższych, m.in. na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 1990–1993 (z przerwą w 1992) był dyrektorem Biura Prasowego Rządu i zastępcą rzecznika prasowego rządu oraz dyrektorem generalnym w Urzędzie Rady Ministrów. Od 1994 do 1996 pełnił funkcję dyrektora generalnego Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. W latach 1998–2001 pracował jako dyrektor w Banku Pekao S.A., przez następne pięć lat prowadził własną działalność jako doradca w dziedzinie komunikacji finansowej i realizacji projektów finansowych.
Od 1990 działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym i następnie w Unii Wolności. Na kilka lat wycofał się z polityki, następnie w 2003 przystąpił do Platformy Obywatelskiej. W 2006 kierował kampanią wyborczą Hanny Gronkiewicz-Waltz, ubiegającej się o urząd prezydenta Warszawy. Po wyborach samorządowych objął stanowisko wicemarszałka mazowieckiego.
29 listopada 2007 został powołany na stanowisko wojewody mazowieckiego. Jego zastępcą został Dariusz Piątek z PSL. 12 grudnia 2011 premier Donald Tusk ponownie powierzył mu funkcję wojewody, zakończył urzędowanie 8 grudnia 2015.
Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 i 2014, a także do Sejmu w 2015. W styczniu 2018 został wykluczony z PO za zarzucanie władzom partii manipulacji w wyborach w regionie. W 2019 uzyskał możliwość objęcia mandatu poselskiego w miejsce jednego wybranych do Europarlamentu IX kadencji posłów, jednak z niej nie skorzystał. W wyborach prezydenckich w 2020 poparł Szymona Hołownię. W tym samym roku został wiceprzewodniczącym jego partii Polska 2050 (zarejestrowanej w marcu 2021). W 2022 objął funkcję skarbnika tego ugrupowania.
22 grudnia 2023 powołany na stanowisko wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, w związku z czym zrezygnował z działalności partyjnej.